African Impact

Waar werken we nou eigenlijk voor, wat doen we hier en wat is nou eigenlijk de bedoeling? De grote hamvragen die velen van jullie waarschijnlijk bezig gehouden hebben wanneer jullie aan ons dachten. Laten we beginnen bij te vertellen voor welke organisatie we werken. We werken voor African Impact, een zogeheten ‘voluntourism’ organisatie. Het is een particuliere organisatie, opgericht in Zimbabwe, en heeft nu projecten in Zimbabwe, Zambia, Botswana, Mozambique en Zuid-Afrika. Zie www.africanimpact.com voor meer informatie. De projecten die ze doen zijn of gericht op natuurbehoud, of gericht op het helpen van de lokale bevolking, of, in het ideale geval, op beide onderwerpen tegelijkertijd. De St. Lucia tak van African Impact bestaat sinds september 2007, en heeft tot nog toe alleen ‘community projects’. Freya en ik zijn aangenomen om de ‘nature conservation projects’, en dan voornamelijk onderzoeksprojecten, op te zetten.

De constructie van African Impact heb ik al eens in Die bushranger sal regkom uit de doeken gedaan, maar ik kopieer het stukje hier toch maar even.

“Deze projecten worden dan gerund door vrijwilligers uit westerse landen, die voor hun accommodatie, eten, vervoer en dergelijke betalen. Op deze manier financiert de organisatie haar eigen bestaan en kan tevens compleet gratis mankracht inzetten ter ondersteuning van die lokale projecten. Want vaak hebben lokale initiatieven wel vrijwilligers nodig, maar zijn ze zo arm, dat ze deze niet eens onderdak en dergelijke kunnen bieden. Vandaar dat deze organisatie dat voor ze doet en de vrijwilligers daarvoor om een bijdrage vraagt. Voor de vrijwilligers is dit een goede deal: Hun maand verblijf kost ze minder dan wanneer ze zelf een maand zouden gaan rondreizen, ze zetten zich in voor een goed doel, ze maken geweldige dingen mee die ze als toerist nooit zouden meemaken en het staat fantastisch op hun CV. Het is de bedoeling dat Freya een onderzoeksproject op gaat zetten naar bultrugwalvissen. Ik zal mij bezig gaan houden met landdieren.”

Wat doen we hier? Natuurlijk is het uiteindelijk de bedoeling dat we onze eigen onderzoeksprojecten op gaan starten. Maar dat dat niet één twee drie gebeurd is zal iedereen wel begrijpen. We zijn dus begonnen aan een langzaam en langlopend proces van contacten leggen, ideëen opdoen en uitwerken, en vooral van wachten. Wachten op reacties van instanties betreffende hun interesses, bepaalde vergunningen die we nodig hebben, of ze willen samenwerken of niet en meer van dat soort zaken. In de tussentijd zijn we behoorlijk voor de leeuwen gegooid, en hebben we de organisatie goed leren kennen. De managers zijn namelijk de afgelopen anderhalve week op vakantie geweest, en zodoende moesten wij met een andere ‘relief manager’ de toko runnen hiero. De relief manager kreeg één of andere ziekte, genaamd Laringitis, en kon dus een week lang niet praten... Freya en ik hadden het er dus maar druk mee. Van de andere kant: een goede manier om alle al lopende projecten te leren kennen. Ze hebben er namelijk legio. Om een greep te nemen: Ze sturen vrijwilligers naar twee creches, waar lokale kinderen van drie tot zes jaar les van ze krijgen, en leren spelen, lezen, schrijven enzovoort. Verder sturen ze vrijwilligers op pad om Aids-onderwijs te geven aan zowel kinderen als volwassenen. Geloof het of niet, maar bijna 80% van de lokale bevolking hier heeft aids!!! Dat is echt schokkend. In onze omgang met de lokale bevolking, inclusief ons personeel, gaan wij en de vrijwilligers er dus vanuit dat iedereen dus Aids heeft, en treffen we onze voorzorgsmaatregelen. Klinkt bot, maar het is de enige manier hier om niemand voor het hoofd te stoten, en toch veilig te kunnen werken. Vanwege dit enorme Aids probleem onder de bevolking besteed African Impact dus veel zorg en tijd aan dit onderwerp. Behalve ‘Aids education’ onderhouden we dus ook een grote moestuin, waarvan de oogst gratis ter beschikking wordt gesteld aan mensen die HIV positief zijn en geen geld hebben voor gezond eten. Een boel vrijwilligers komen hier dus inderdaad tuinieren... Ook helpt African Impact bij een lokale kliniek, waarbij onze vrijwilligers behalve het dak repareren (lekt aan alle kanten), ook een groentetuin aanleggen, en de zusters helpen met babies wegen, bloeddruk meten etc. Tot slot is African Impact ook een nieuw Day Care Centre aan het bouwen zodat de kinderen les kunnen krijgen in een gebouw in plaats van onder een boom.

Tot zover de community projects. Dan zijn er ook nog de photography & conservation education projects. Dit is er feitelijk maar één, waarbij vrijwilligers een fotografiecursus krijgen, en daarna veel op game drives and bush walks gaan, om daar zoveel mogelijk mooie en bruikbare foto’s te maken. Deze foto’s worden dan gebruikt voor biologie lessen die zij geven aan de lokale kinderen, en door de Green Vision Foundation die een database wil aanleggen over het iSimangaliso park (het vroegere Greater St. Lucia Wetland Park).

Freya en ik zijn dus meegeweest met bijna al die projecten, om daar de zaak van dag tot dag te managen en dus alles in goede banen te leiden. Super interessant en erg leerzaam. Dus tot nu toe zijn we nog niet echt aan onderzoek toegekomen, maar hebben we met kinderen gespeeld, babies gewogen, onkruid gewied, les gegeven in een kleuterschool, de vrijwilligers overal heen gereden en af toe een game drive gedaan. En dus weinig tijd gehad voor toffe verhalen op de website. Niet dat we niks hebben meegemaakt wat dat betreft, want we hebben geweldige foto’s gemaakt van zwarte en witte neushoorns, cheeta’s, vogels en weet ik wat nog meer. Maar die volgen een volgende keer wel. De komende dagen zullen we de individuele projecten wat duidelijker beschrijven, en dus wat regelmatiger berichtjes op de site zetten. Tot dan dus!

Groetjes Geert