Leef met ons mee deel 3

Samenvatting: Freya heeft een hele drukke periode achter de rug met een investeerder die in haar onderzoeksstation zou investeren, maar die meer praatjes had dan geld. En Geert heeft nog steeds zn rijbewijs niet...

Freya:

Hier een bericht van Freya. ”O ja, leeft die nog?” zullen jullie wellicht denken….Ik heb inderdaad lang niks van me laten horen dus het werd hoog tijd voor een update. Na Vena’s en Denise’s bezoek had ik besloten contact op te nemen met iemand die misschien zou willen investeren in het opzetten van een onderzoeksstation in zuidelijk Mozambique en die mij dan de leiding over het onderzoekscentrum zou geven. De plannen klonken veelbelovend: hij was in Mozambique een lodge aan het bouwen en in een deel van die lodge zou het onderzoekscentrum gevestigd worden. Verder zou hij met behulp van de bedrijven die hij had hoofdponsor van het onderzoekscentrum worden. En verder zou het onderzoekscentrum zelf geen geld hoeven op te brengen dus we zouden gewoon studenten ed kunnen laten komen die dan tegen kost en inwoning onderzoek zouden kunnen doen.
Nadat we Vena en Denise op het vliegveld gezet hadden had ik een gesprek met die investeerder en dat leek de goede kant op te gaan. Ik zou behalve bultrugwalvissen ook haaienonderzoek doen. In ZA komen in totaal 98 haaiensoorten voor waarvan er een aantal ernstig bedreigd zijn.
Omdat het best even zou duren voordat alles opgezet zou zijn zou ik ook in de tussentijd kunnen werken voor hem in toerisme wat op zich natuurlijk niet zo slecht uitkwam aangezien ik werkeloos was.
De weken erna begon ik met mijn onderzoeksvoorstel en kwam best een eind. Daarna was het plan om mij zo snel mogelijk een schippersbewijs te laten halen en om mijn duikkwalificatie op te schroeven naar dive master zodat ik deze december kon werken als gids op de boot en shark cage diving en gewone duiken zou kunnen doen. Dat vond ik natuurlijk een goed plan aangezien ik dan voor onderdak en eten zou werken en die cursussen en duiken (die best wat kosten) betaald zou krijgen. Bovendien als ik die cursussen eenmaal gedaan zou hebben zou ik daar ook altijd in de toekomst geld mee kunnen verdienen door bijvoorbeeld als divemaster voor een duikschool te werken.
Vervolgens spendeerde ik mijn tijd deeltijd in Mozambique waar ik hielp met koken en zorgen voor gasten, in Johannesburg waar we cursussen zouden doen en in Margate waar ik af en toe mee kon op een whale watch boot en wat ervaring op kon doen met af en toe gids zijn en tussendoor soms kon oefenen met de boot besturen. Hoe dan ook, in al die tijd (2 maanden) gebeurde er van alles en werd er van alles geregeld, maar kwam er telkens heel weinig van het cursussen doen. Die investeerder had er namelijk een handje van om zowat alles wat gepland stond op het laatste nippertje te veranderen. Zo had ik in Johannesburg honderdeneen mensen gebeld om te regelen dat we in korte tijd een EHBO cursus, cursus om mensen zuurstof te geven en een schipperstheoriecursus konden doen (de investeerder wilde die cursussen ook doen). Blijkt op de avond voor de eerste cursus that hij toch liever die eerste hulp en zuurstof bij een vriend wil doen omdat het dan wat goedkoper is. Hij zou ervoor betalen dus ik kon er niet al te veel tegenin brengen maar ik baalde er wel van dat ik die twee cursussen moest cancellen. Vervolgens wil ie ook de schipperscursus cancellen, omdat hij andere mensen kent die die cursus geven en die volgens hem echt het beste les geven. Helaas betekent dat ook dat we die theorie cursus (voor het schippersbewijs) pas een maand later konden doen. Na die week in Johannesburg baalde ik best wel maar ik had wel hoop dat ik in Margate de nodige cursussen en duiken voor elkaar zouden krijgen.
Al gauw bleek dat de investeerder zelf eigenlijk, deels door economische crisis , in financiele problemen zat. Hij had wel de nodige projecten op het programma staan en aangezien December altijd de drukste maand van het jaar is in Zuid-Afrika wat toerisme betreft zag ie de toekomst wel best positief in. Maar dat hielp mij niet echt want mede daardoor en door zijn gewoonte om plannen te veranderen had ie besloten dat ik mijn duikcursussen dan maar na December moets gaan doen, terwijl ie daarvoor juist graag wilde dat ik alles afgerond zou hebben voor December. Daar was ik dus niet zo blij mee en verder maakte ik me ook de nodige zorgen over het sponseren van een onderzoekscentrum door iemand die zelf op dat moment niet al te veel geld had. Zoals ik al zei kon ik gelukkig wel de nodige keren mee op de boot en heb ik vervolgens nog wel aardag wat bultrugwalvissen gezien dit seizoen. Wat ook leuk was was dat de kamer die ik had in Margate uitzocht had op zee en dat ik van daaruit elke dag wel een paar bultrugwalvissen zag breachen.
Maar verder was ik niet echt blij, vooral niet aangezien ik steeds meer doorhad dat bijna geen enkel plan ging zoals het gepland was. Als ik ’s ochtends wakker werd wist ik nog steeds niet wat er van mij verwacht werd om die dag te doen.
Op een gegeven moment was ik er eigenlijk wel klaar mee maar ik hoopte nog dat ten minste de schipperstheorie cursus zou doorgaan die we in Johannesburg gepland hadden. Maar toen het bijna tijd werd om die cursus te gaan doen was het ineens weer te veel moeite om vanuit Margate naar Joburg te gaan om daar de cursus (die zogenaamd de beste was volgens hem..) te gaan doen. Vervolgens ging ik op zoek naar iemand in de buurt van Margate die de theorie daar kon geven. Wonder bij wonder vond ik iemand die in dezelfde week theorie en praktijk kon doen. Ik was heel blij en boekte meteen de cursus. Uiteindelijk heb ik dus ook nog zelf voor de cursus moeten betalen. Hij zei wel dat het terug zou betalen als we eenmaal meer geld zouden verdienen (in het hoogseizoen) maar ik wist absoluut niet of ik daar op kon vertrouwen. Al met al besloot ik eigenlijk al voordat mijn schipperscursus begon dat ik ging stoppen, maar ik besloot iig nog een week van gratis accomodatie en eten gebruik te maken. Na de cursus nam ik ontslag en ben ik met Geert, die me was komen ophalen, terug gereden naar St Lucia. Ik heb helaas nog steeds geen bericht of ik geslaagd ben voor mijn schipperstheorie examen (jaja, duurt allemaal lang hier in Afrika....). Gelukkig ging mijn praktijk, waarbij je leert hoe je een boot vanaf het strand door de branding heen vaart terwijl golven je tegemoet komen, heel goed en vond mijn leraar me een “natural”. Dus daar ben ik wel al geslaagd voor.
Nu ben ik weer terug in St Lucia en momenteel nog steeds werkeloos. Ik kan deze december in een lunchroom gaan werken en deeltijd in een print en kopieeerwinkel, alleen het is wel vrij deprimerend om hier in Zuid Africa dat soort werk te doen aangezien je doorgaans voor een dag werken niet meer dan 14 (!)euro krijgt. Geert verdient op het moment wel gelukkig goed met tours doen en daarom zit ik sterk te overwegen om zo snel mogelijk een korte (maand) rangercursus te gaan doen en dan ook fatsoenlijk te kunnen verdienen en tegelijkertijd lekker beesten te kunnen kijken.

Geert:

Een klein berichtje van mijn kant, ik heb ook al lang niks van me laten horen. In mijn geval omdat ik stikdruk ben geweest met het opzetten van mijn eigen safaribedrijf, het doen van allerhande tours (jaja de zaken gaan goed!) en tussendoor nog een maandlange ecologiecursus heb gegeven bij African Impact voor een paar Europese studenten .
Maar wat jullie natuurlijk graag willen weten: hoe is het nou afgelopen met m’n rijbewijs??? Daar kan ik vrij kort over zijn: Zoals ik in het vorige bericht schreef was ik ‘klaar voor mn examen’, en was het nu afwachten totdat ze een keer een examendatum vrij hebben. Hier in Afrika gaat dat allemaal wat anders dan in NL en doorgaans zou ik dus een week later een datum gepland hebben, om in diezelfde week dat examen te doen. Dus zodoende had ik goede hoop vrij snel dat rijbewijs te hebben... Maar ja, This Is Africa... Na een week had ik nog niks gehoord, na 2 ook niet en toen ging ik toch maar even vragen hoe dat nou zat. Wat blijkt, 1 dag nadat ik ‘klaar’ was met lessen, besloot het CBR om de ‘yard’ (parkeerplaats waarop het rijexamen zou beginnen) te renoveren... Er moest nieuw asfalt overheen en nieuwe lijnen getrokken worden... Natuurlijk werden alle examens gedurende die tijd gecancelled en werd er ook geen alternatief aangeboden. We moesten gewoon 2 weken wachten... Maar dit zou Afrika niet zijn als ze daar 2,5 maand(!!!) over deden, ipv de geplande 2 weken! Zodoende is afgelopen week de laatste hand gelegd aan de yard, eindelijk goed nieuws... Nu zou ik dan eindelijk een examendatum moeten vinden, samen met 1000 anderen die al 2.5 maand geen examen konden doen... Kan het nog erger? Ja! This Is Africa... Wat bleek eind vorige week, toen ik daar dus heen ging: Oeps, de inspectiedienst van het nationale CBR was langsgeweest, en die had de nieuw yard afgekeurd... Ze hadden het verkeerde soort asfalt gebruikt... Bovendien, als het regende liep het hele ding onder water en waren de lijnen niet meer zichtbaar. Hun oordeel: Alle asfalt eraf en opnieuw beginnen...
Dus, ik zit hier nog wel even... En als ik dan ergens in 2010 ooit een keer op examen mag, dan met 10.000 lotgenoten die allemaal een examen willen, kan ik ook gelijk nieuwe lessen in de K53 method nemen, want ik ben nu al vergeten hoe vaak ik in een spiegel moet kijken bij een bocht naar links...

Groetjes Freya en Geert