Uitjes

Niet van het soort dat je op je frikandel special doet, maar van het type: ‘effe er tussenuit’. Dat hebben we allemaal nodig. Geloof me, vooral nu we meer dan 20 vrijwilligers in het huis hebben die continue vragen aan je stellen. “Waar ligt dit? Het brood is op! Hoe werkt dat? Waar moet ik heen? Wat is mijn taak vandaag? De melk is bevroren! Kun je me even uitleggen... Wat betekent dit? Kun je even komen kijken?” Goed bedoeld hoor, en ook onderdeel van ons werk. Maar toch, je oren gaan er soms van klapperen. Gelukkig heeft een lotgenoot jaren geleden al een grandioze uitvinding gedaan, om hier mee om te gaan. En deze goede man creeerde ‘het weekend’. Fantastisch, een afgesproken tijd waarop je vrij hebt, en niet met werk bezig hoeft te zijn. En je dus even kunt ontsnappen aan de vloedgolf van vragen. Hoewel diezelfde goede man tegenwoordig meer vragen dan ooit krijgt van alle kerkgangers op zondag... Voor hem heeft het dus niet bepaald geholpen.

Wat doet men normaal gesproken in het weekend? Eén van de veel terugkomende antwoorden is dus: ‘Effe er lekker tussenuit gaan.’ Even weg, van huis, van het werk. Ergens naartoe, waar het leuk of mooi is. Sommigen gaan dan een dagje naar de Veluwe, van de natuur genieten. Tenminste, dat is wat ik leuk zou vinden. Dus het is niet zo gek dat ik hier in Afrika een soortgelijk iets doe. Maar toch doen we hier dingen anders dan in Nederland. Stel je voor, dat je op vrijdagavond besluit: “Zullen we morgen even van Wageningen naar de Ardennen rijden voor een dagje wandelen en herten kijken? Dan staan we om 4:30 op, vertrekken om 5:00. Rijden een uur of twee of drie, vermaken ons, en tegen 14:00 vangen we de terugweg aan. Tegen 18:00 zijn we dan zeker thuis, op tijd voor het avond eten...” Voor Nederlandse begrippen klinkt dat absurd, maar hier is dat doodnormaal. Zodoende gingen Freya en ik een paar weekenden terug lekker een dagje uit. Op naar Mkhuze Game Reserve. Want in Mkhuze hebben ze een geweldig apparaat: Een zogeheten ‘hide’ of ‘schuilhut’. Een soort van hut van waaruit je beesten en vogels kunt kijken. Je zit op een houten bank, leunt met je ellebogen op een soort van vensterbank, en kijkt door een kier van 30 cm hoog naar dieren. De dieren hebben niks door, die denken dat daar een vierkante vorm staat, en merken niet dat er mensen in zitten. En zijn dus zodoende niet bang. Het gevolg is dat ze rustig dichtbij komen, zelfs op meters afstand, en al hun natuurlijke gedrag vertonen. Simpelweg omdat ze niks door hebben. Uiteraard, het is zaak erg stil te zijn in de schuilhut, maar zelfs het klikken van fotocamera’s en zacht fluisteren stoort ze helemaal niet. In Mkhuze hebben ze dus zo’n ding, gebouwd als een soort van schiereiland in een waterhole. Je zit dus net boven het water, op ooghoogte met de dieren, die dus op vier meter afstand aan de rand van de waterhole komen drinken. Geloof me, toffer dan het mooiste terrarium ter wereld. Want kijk je bij de laatste vanuit je huiskamer in een klein stukje natuur, in dit geval is het precies andersom. Jij verstopt je in een klein huiskamertje, in het midden van de natuur en het wild. Uren, dagen kan ik er doorbrengen, en ik verveel me niet. Want omdat het het einde van de droge tijd is hier, is deze waterhole dus een van de laatste plekken waar ze kunnen komen drinken. Het is dus een af en aan geloop van dieren. Freya en ik zaten er van acht uur ’s ochtends tot twee uur ’s middags, en hebben een geniale dag gehad! Een kleine greep aan bijzonderheden:

Inside the hide: mijn eerstvolgende kerstcadeau...

Uitzicht op de waterhole

Little sparrowhawk die kwam drinken

Schildpad
White rhino
White rhino met kalf
Black rhino

Vechtende zebra hengsten
Wrattenzwijn