Back in da dark continent

Nou ja dark, wat een gigantische hoeveelheid licht is hier als je net uit grauwe lucht Nederland komt! Jullie raden het al, ik ben dus weer net afgelopen donderdag aangekomen in St Lucia. Ondanks dat ik zeker verdrietig was om weer afscheid te nemen van Vena en Dauw is het ook heel leuk weer terug te zijn. Ik vloog vanaf Amsterdam naar Johannesburg en overnachtte daar in een hostel. De volgende ochtend werd ik al om 0530 wakker denkende dat het 8:00 moest zijn omdat het al zo licht was in mijn kamer. Ik heb nog geprobeerd verder te slapen, maar dat lukte niet meer. Ook lieten alle vogels, met al hun rare geluiden, me duidelijk merken dat ik niet meer in Nederland was. Toen dus opgestaan en weer naar het vliegveld om het vliegtuig naar Richardsbay te nemen. Daar wachtte een zeer gelukkige Geert me op. Natuurlijk was ik ook blij hem weer te zien!
De volgende ochtend werd ik er meteen aan herinnerd waarom het zo leuk is om hier in St Lucia te wonen: er gebeuren altijd kleine verassende dingen. Nu liep er dus ’s ochtends ineens een gigantische krab rond in onze tuin. Ongeveer zo groot als een van mijn voeten (maat 37).!! Het leek er dus niet op dat het een typische strand krab was. We hebben hem nog geprobeerd te determineren maar zijn er niet achter gekomen wat het is.
’s Avonds gingen we met de volunteers uit eten en toen verraadde een bush baby ineens zijn aanwezigheid door luid baby gekrijs. Wij gingen dus kijken, zat ie dus in een boom op het terras van het restarant. Later bleken het er twee te zijn en eerst gingen ze elkaar wassen en daarna zaten ze elkaar krijsend achterna. Ook leuk om te zien.

In Nederland heb ik gelogeerd bij Vena in huis. Het was wel gezellig met iedereen daar alleen natuurlijk wel een beetje klein om met z’n tween op een kamer te zitten. Verder heb ik me natuurlijk vooral op het verzorgen van Dauw gericht. En ik moet zeggen het is echt veel werk: hooi weken 6 verschillende medicijnen geven, een wei uitmesten wat eigenlijk een modderpoel is, water geven terwijl alles bevroren is......Dus ik heb wel respect voor vena dat ze het allemaal alleen doet, maar ik snapte ook dat ze wel wat hulp kon gebruiken. Met Dauw ging het relatief goed de afgelopen tijd, haar toestand bleef stabiel en ze leek niet al te veel pijn te hebben.
Ik ben nog naar de buikdanswedstrijd van mijn zusje milka geweest. Samen met een vriendin werden ze tweede! En ik heb ook nog twee weken gewerkt bij een congrescentrum om nog wat geld terug te verdienen. Dus ik heb wel met wat vrienden afgesproken, maja mijn 4 weken gingen echt snel weer om.......

Het is wel weer een overgang van NL naar ZA. Het is van “ zo veel mogelijk kleding aan” naar “ zo min mogelijk kleding aan” want het is hier bloedheet. Dat belooft wat, het is nog maar lente! Maja ik klaag niet, al kan ik het bijna niet bijhouden met drinken....

Ik heb ook een nieuw goed voornemen: om te leren surfen. Dat had ik eerst ook al maar omdat je hier elke minuut van de dag wel iets van werk te doen kan hebben kwam het er eerst niet van. Maar vanaf nu ga ik daar toch maar wel tijd voor vrijmaken want sport en ontspanning zijn ook belangrijk.

Vandaag hebben we nog een craft sale gehouden voor de vrouwen van de HIV support groep. Althans, was de bedoeling. We hadden net alles klaar en mooi opgezet. Worden we ineens omringd door vrouwen van de markt 200 meter verderop. Kijk, we weten dat hun ook hun geld moeten verdienen, maar wij wilden dit voor de 2e en voorlopig laatste keer doen. Maar nee hoor, dat gunden ze ons niet en ze dreigden allerlei authoriteiten te gaan bellen en bladiebla. We hadden dat vast wel overleefd, maar omdat de eigenaar van spar, die ons toestemming had gegeven om daar te gaan staan er anders last mee zou krijgen hebben we toch maar weer alles ingepakt. Toch jammer dat mensen elkaar niks gunnen..... En dat terwijl er ook grote souvenirswinkels zijn die veel groteren concurrentie zijn. Nu zitten we dus nog met een hele berg kralen kerstboompjes, wie maakt me los???

Achja, dan ga ik maar surfen vandaag.Omdat ik nog net ben aangekomen zit ik nog net niet tot mijn oren in het werk dus daar moet ik effe gebruik van maken.

Oja kerst, dat gaan we heel onhollands vieren op.........het strand. Maja, je moet toch wat! Braai erbij en je hebt een Zuid Afrikaanse kerstmis! Beetje raar gevoel wel, maar moet kunnen.

Zo dat was even een update. Alvast allemaal een hele fijne kerst gewenst namens ons beiden!

Groetjes,
Freya


Hieronder dus mij in de sneeuw met mijn pony Dauw en daaronder een mooi sprinkhaan en de gigakrab die we gevangen hadden in een doos om hem weer uit te zetten.