Leef met ons mee deel 3

Samenvatting: Freya heeft een hele drukke periode achter de rug met een investeerder die in haar onderzoeksstation zou investeren, maar die meer praatjes had dan geld. En Geert heeft nog steeds zn rijbewijs niet...

Freya:

Hier een bericht van Freya. ”O ja, leeft die nog?” zullen jullie wellicht denken….Ik heb inderdaad lang niks van me laten horen dus het werd hoog tijd voor een update. Na Vena’s en Denise’s bezoek had ik besloten contact op te nemen met iemand die misschien zou willen investeren in het opzetten van een onderzoeksstation in zuidelijk Mozambique en die mij dan de leiding over het onderzoekscentrum zou geven. De plannen klonken veelbelovend: hij was in Mozambique een lodge aan het bouwen en in een deel van die lodge zou het onderzoekscentrum gevestigd worden. Verder zou hij met behulp van de bedrijven die hij had hoofdponsor van het onderzoekscentrum worden. En verder zou het onderzoekscentrum zelf geen geld hoeven op te brengen dus we zouden gewoon studenten ed kunnen laten komen die dan tegen kost en inwoning onderzoek zouden kunnen doen.
Nadat we Vena en Denise op het vliegveld gezet hadden had ik een gesprek met die investeerder en dat leek de goede kant op te gaan. Ik zou behalve bultrugwalvissen ook haaienonderzoek doen. In ZA komen in totaal 98 haaiensoorten voor waarvan er een aantal ernstig bedreigd zijn.
Omdat het best even zou duren voordat alles opgezet zou zijn zou ik ook in de tussentijd kunnen werken voor hem in toerisme wat op zich natuurlijk niet zo slecht uitkwam aangezien ik werkeloos was.
De weken erna begon ik met mijn onderzoeksvoorstel en kwam best een eind. Daarna was het plan om mij zo snel mogelijk een schippersbewijs te laten halen en om mijn duikkwalificatie op te schroeven naar dive master zodat ik deze december kon werken als gids op de boot en shark cage diving en gewone duiken zou kunnen doen. Dat vond ik natuurlijk een goed plan aangezien ik dan voor onderdak en eten zou werken en die cursussen en duiken (die best wat kosten) betaald zou krijgen. Bovendien als ik die cursussen eenmaal gedaan zou hebben zou ik daar ook altijd in de toekomst geld mee kunnen verdienen door bijvoorbeeld als divemaster voor een duikschool te werken.
Vervolgens spendeerde ik mijn tijd deeltijd in Mozambique waar ik hielp met koken en zorgen voor gasten, in Johannesburg waar we cursussen zouden doen en in Margate waar ik af en toe mee kon op een whale watch boot en wat ervaring op kon doen met af en toe gids zijn en tussendoor soms kon oefenen met de boot besturen. Hoe dan ook, in al die tijd (2 maanden) gebeurde er van alles en werd er van alles geregeld, maar kwam er telkens heel weinig van het cursussen doen. Die investeerder had er namelijk een handje van om zowat alles wat gepland stond op het laatste nippertje te veranderen. Zo had ik in Johannesburg honderdeneen mensen gebeld om te regelen dat we in korte tijd een EHBO cursus, cursus om mensen zuurstof te geven en een schipperstheoriecursus konden doen (de investeerder wilde die cursussen ook doen). Blijkt op de avond voor de eerste cursus that hij toch liever die eerste hulp en zuurstof bij een vriend wil doen omdat het dan wat goedkoper is. Hij zou ervoor betalen dus ik kon er niet al te veel tegenin brengen maar ik baalde er wel van dat ik die twee cursussen moest cancellen. Vervolgens wil ie ook de schipperscursus cancellen, omdat hij andere mensen kent die die cursus geven en die volgens hem echt het beste les geven. Helaas betekent dat ook dat we die theorie cursus (voor het schippersbewijs) pas een maand later konden doen. Na die week in Johannesburg baalde ik best wel maar ik had wel hoop dat ik in Margate de nodige cursussen en duiken voor elkaar zouden krijgen.
Al gauw bleek dat de investeerder zelf eigenlijk, deels door economische crisis , in financiele problemen zat. Hij had wel de nodige projecten op het programma staan en aangezien December altijd de drukste maand van het jaar is in Zuid-Afrika wat toerisme betreft zag ie de toekomst wel best positief in. Maar dat hielp mij niet echt want mede daardoor en door zijn gewoonte om plannen te veranderen had ie besloten dat ik mijn duikcursussen dan maar na December moets gaan doen, terwijl ie daarvoor juist graag wilde dat ik alles afgerond zou hebben voor December. Daar was ik dus niet zo blij mee en verder maakte ik me ook de nodige zorgen over het sponseren van een onderzoekscentrum door iemand die zelf op dat moment niet al te veel geld had. Zoals ik al zei kon ik gelukkig wel de nodige keren mee op de boot en heb ik vervolgens nog wel aardag wat bultrugwalvissen gezien dit seizoen. Wat ook leuk was was dat de kamer die ik had in Margate uitzocht had op zee en dat ik van daaruit elke dag wel een paar bultrugwalvissen zag breachen.
Maar verder was ik niet echt blij, vooral niet aangezien ik steeds meer doorhad dat bijna geen enkel plan ging zoals het gepland was. Als ik ’s ochtends wakker werd wist ik nog steeds niet wat er van mij verwacht werd om die dag te doen.
Op een gegeven moment was ik er eigenlijk wel klaar mee maar ik hoopte nog dat ten minste de schipperstheorie cursus zou doorgaan die we in Johannesburg gepland hadden. Maar toen het bijna tijd werd om die cursus te gaan doen was het ineens weer te veel moeite om vanuit Margate naar Joburg te gaan om daar de cursus (die zogenaamd de beste was volgens hem..) te gaan doen. Vervolgens ging ik op zoek naar iemand in de buurt van Margate die de theorie daar kon geven. Wonder bij wonder vond ik iemand die in dezelfde week theorie en praktijk kon doen. Ik was heel blij en boekte meteen de cursus. Uiteindelijk heb ik dus ook nog zelf voor de cursus moeten betalen. Hij zei wel dat het terug zou betalen als we eenmaal meer geld zouden verdienen (in het hoogseizoen) maar ik wist absoluut niet of ik daar op kon vertrouwen. Al met al besloot ik eigenlijk al voordat mijn schipperscursus begon dat ik ging stoppen, maar ik besloot iig nog een week van gratis accomodatie en eten gebruik te maken. Na de cursus nam ik ontslag en ben ik met Geert, die me was komen ophalen, terug gereden naar St Lucia. Ik heb helaas nog steeds geen bericht of ik geslaagd ben voor mijn schipperstheorie examen (jaja, duurt allemaal lang hier in Afrika....). Gelukkig ging mijn praktijk, waarbij je leert hoe je een boot vanaf het strand door de branding heen vaart terwijl golven je tegemoet komen, heel goed en vond mijn leraar me een “natural”. Dus daar ben ik wel al geslaagd voor.
Nu ben ik weer terug in St Lucia en momenteel nog steeds werkeloos. Ik kan deze december in een lunchroom gaan werken en deeltijd in een print en kopieeerwinkel, alleen het is wel vrij deprimerend om hier in Zuid Africa dat soort werk te doen aangezien je doorgaans voor een dag werken niet meer dan 14 (!)euro krijgt. Geert verdient op het moment wel gelukkig goed met tours doen en daarom zit ik sterk te overwegen om zo snel mogelijk een korte (maand) rangercursus te gaan doen en dan ook fatsoenlijk te kunnen verdienen en tegelijkertijd lekker beesten te kunnen kijken.

Geert:

Een klein berichtje van mijn kant, ik heb ook al lang niks van me laten horen. In mijn geval omdat ik stikdruk ben geweest met het opzetten van mijn eigen safaribedrijf, het doen van allerhande tours (jaja de zaken gaan goed!) en tussendoor nog een maandlange ecologiecursus heb gegeven bij African Impact voor een paar Europese studenten .
Maar wat jullie natuurlijk graag willen weten: hoe is het nou afgelopen met m’n rijbewijs??? Daar kan ik vrij kort over zijn: Zoals ik in het vorige bericht schreef was ik ‘klaar voor mn examen’, en was het nu afwachten totdat ze een keer een examendatum vrij hebben. Hier in Afrika gaat dat allemaal wat anders dan in NL en doorgaans zou ik dus een week later een datum gepland hebben, om in diezelfde week dat examen te doen. Dus zodoende had ik goede hoop vrij snel dat rijbewijs te hebben... Maar ja, This Is Africa... Na een week had ik nog niks gehoord, na 2 ook niet en toen ging ik toch maar even vragen hoe dat nou zat. Wat blijkt, 1 dag nadat ik ‘klaar’ was met lessen, besloot het CBR om de ‘yard’ (parkeerplaats waarop het rijexamen zou beginnen) te renoveren... Er moest nieuw asfalt overheen en nieuwe lijnen getrokken worden... Natuurlijk werden alle examens gedurende die tijd gecancelled en werd er ook geen alternatief aangeboden. We moesten gewoon 2 weken wachten... Maar dit zou Afrika niet zijn als ze daar 2,5 maand(!!!) over deden, ipv de geplande 2 weken! Zodoende is afgelopen week de laatste hand gelegd aan de yard, eindelijk goed nieuws... Nu zou ik dan eindelijk een examendatum moeten vinden, samen met 1000 anderen die al 2.5 maand geen examen konden doen... Kan het nog erger? Ja! This Is Africa... Wat bleek eind vorige week, toen ik daar dus heen ging: Oeps, de inspectiedienst van het nationale CBR was langsgeweest, en die had de nieuw yard afgekeurd... Ze hadden het verkeerde soort asfalt gebruikt... Bovendien, als het regende liep het hele ding onder water en waren de lijnen niet meer zichtbaar. Hun oordeel: Alle asfalt eraf en opnieuw beginnen...
Dus, ik zit hier nog wel even... En als ik dan ergens in 2010 ooit een keer op examen mag, dan met 10.000 lotgenoten die allemaal een examen willen, kan ik ook gelijk nieuwe lessen in de K53 method nemen, want ik ben nu al vergeten hoe vaak ik in een spiegel moet kijken bij een bocht naar links...

Groetjes Freya en Geert

Leef met me mee deel 2

Samenvatting: Geert is nog steeds bezig zijn rijbewijs te halen, heeft al 15 lessen gehad en het gaat best goed! Nu is het wachten totdat ze een keer een examendatum vrij hebben...

Zo, daar zijn we weer: Het langverwachte vervolg op Geert's rijbewijsmissie... En dat het een missie is kan ik jullie wel vertellen. Het is ook sowieso een hele rare situatie. Ik heb immers al 10 jaar mijn rijbewijs, en moet 'm nu opnieuw halen. Maar dat ik al een rijbewijs heb weet niemand. Dus ik kan je vertellen, men kijkt toch wel heel raar op elke keer als ik weer voor mn rijles kom. Want dan kom ik daar in mn eentje in mn dikke 4-wheel drive aanscheuren, laat dan even een sterk staaltje 'fileparkeren met 1 vinger' zien, stap dan uit en ga naast mijn rij-instructeur zitten om te leren autorijden...

Om met de eerste les te beginnen: Ik stel me voor aan Bongani, de instructeur. We hebben elkaar nog nooit gezien, en op mijn formulier staat dat het vandaag mijn eerste les is. In theorie zou ik dus nog nooit achter het stuur gezeten moeten hebben. Wat doet Bongani? Hij zegt doodleuk: "Zie je die serie paaltjes schuin achter ons? Kun je daar even achteruit 'steegje parkeren? Maar zorg ervoor dat je de paaltjes niet raakt!" Sodeju, ga er maar aanstaan! Een lokale Zulu zou waarschijnlijk zeggen: "Ja das goed, maare, hoe start je zo'n ding?" en zou vervolgens alle zes de paaltjes omver knallen. Anyways, ik zei maar niks en parkeerde het vrachtautootje netjes in het steegje. Vervolgens moest ik er weer uit en gingen we 'recht achteruit rijden' oefenen. Hoe moeilijk kan dat nou zijn, afgezien van het feit dat de rechte lijn die ik moest volgen de rand van een grasveld was, die alles behalve recht was? Ik keek dus goed rond, begon achteuit te rijden terwijl ik mn spiegels goed in de gaten hield of ik wel de ronde contouren van het grasveld volgde, en op mogelijk ander verkeer lette. Toen ik het teken kreeg te stoppen aan het einde was ik trots op mezelf... Echter, volgens Bongani deed ik het helemaal verkeerd! Eh, hoezo dan? Ik moest alleen in de rechter buitenspiegel kijken, en ik keek heel de tijd in het rond. Ja maar, het is bijna 75 meter dat ik moet rijden, ik moet toch ook in de andere spiegels zien wat er om me heen gebeurt? Er kan zowaar een auto van links komen! Is wel handig als ik die dan zie... Nee, dat was niet zo, er kwam geen auto van links, en zou nooit een auto van links komen, en ik 'mocht' alleen maar in de rechter buitenspiegel kijken, anders was het simpelweg niet goed en zou ik zakken op dat onderdeel tijdens het examen. Okay Bongani, jij zal het wel weten...

En zo gaan al die lessen... Maar laat ik even in het kort uitleggen hoe rijlessen en het examen werken hier in Zuid-Afrika: Het examen bestaat uit 2 onderdelen de zogeheten yard-test, waarbij je op een parkeerplaats de bovenstaan beschreven bijzondere maneuvres moet doen, en vervolgens ga je de weg op voor een half uur voor de road-test. Aan het begin van de yard test moet je ook nog een 'vehicle inspection' doen, een complete grap, daarover dalijk meer. De rij-examinator is een politieagent van de verkeerspolitie.

In Nederland is 'veilig rijden' de hoogste prioriteit. De examinator beslist of hij vindt dat je goed genoeg kan rijden om geen gevaar op de weg te zijn. Hier in Afrika is dat niet zo. Hier is de 'volgorde van handelingen' van het grootste belang, en of dat veilig is of niet, dat maakt geen zak uit. Ze hebben hier de zogenaamde K53 in het leven geroepen, waarom het zo heet weet niemand, zelfs wikipedia niet. Maar K53 heeft dus tot in detail de volgorde van handelingen die men in allerhande situaties moet doen, gespecificeerd. Bijvoorbeeld, als je naar links gaat: Kijk in binnenspiegel, kijk in linker buitenspiegel, check blind spot links, doe knipperlicht aan, kijk opnieuw in binnenspiegel, raak rem aan, raak pas daarna de koppeling aan, schakel terug, laat koppeling opkomen, kijk opnieuw in binnenspiegel, dan in rechter buitenspiegel, dan blind spot rechts, dan weer binnenspiegel, linker buitenspiegel, linker blindspot, check of knipperlicht nog wel aan is, maak bocht, kijk nog 600 keer in de spiegels etc. zet knipperlicht uit, blablabla. Als je 1 van deze handelingen vergeet krijg je daar strafpunten voor. Of als je eerst naar links kijkt, en dan pas naar rechts als je links afslaat, dan krijg je ook strafpunten.

De reden van deze K53 nonsens is het feit dat men corruptie wil voorkomen. Een agent/examinator moet immers aan het einde van het examen simpelweg een boel punten optellen en aftrekken, en dat bepaalt of iemand geslaagd is of niet. En hij kan dus niet iemand laten zakken omdat ie 'm niet mag. Tenzij hij expres extra streng gaat zijn en een boel strafpunten gaat geven natuurlijk... Bovendoen moeten we ons herinneren dat het gros van alle rij-instructeurs, rijschoolhouders en verkeersageneten voor het grootste gedeelte ongeschoold zijn (en vaak ook het IQ van een visstick hebben). En men geeft hen niet graag de verantwoordelijkheid om op 'gevoel' te beslissen of iemand wel veilig rijdt of niet. Vandaar dus strikte regels die iedereen uit zijn hoofd moet leren, daar kunnen dan geen vragen over gesteld worden. Er bestaat geen 'grijs gebied' waarover te discussieren valt.

Maar helaas, zoals zo vaak in Afrika is ook dit weer helemaal doorgeslagen, en nu is veiligheid dus tot ondergeschikt belang verworden. Neem bijvoorbeeld dat achteruit rijden en niet om je heen mogen kijken. Om een nu al te lang verhaal kort te houden, zal ik nog even een boel krommigheden op een rijtje zetten:

Bongani is de yard leraar, en zijn leven bestaat uit elke dag op de parkeerplaats mensen leren parkeren en achteruit rijden. Hij is niet 'gekwalificeerd' om mensen mee de weg op te nemen. Daarvoor heb ik Abel, een goeie kerel die zelf ook K53 een grote grap vindt, maar zich er wel goed aan houdt.

De les (en ook het examen) begint steevast met de vehicle inspection, waarbij ik rond de auto moet lopen, vanalles moet aanwijzen en hardop moet zeggen dat het er is en goed werkt. Dit moet in het vaste volgorde; zeg ik dus eerst dat de ruitenwissers aanwezig zijn en goed werken ipv dat er geen barst in de ruit zit, dan krijg ik strafpunten. Ik moet alle wielen nalopen op scheurtjes, zorgen dat ze goed vast zitten, alle reflectors aanwijzen etc., en zelfs laten zien dat de deuren 'open en dicht' kunnen! De grote grappen hier zijn: Als ik iets niet meer weet hoe het heet, en hoe ik het moet checken, dan mag ik ook zeggen: "I must check this 'thing'." en dan krijg ik geen strafpunten! Oh ja en de hele vehicle inspection begint met: "Check for the goat!" waarbij ik onder auto moet kijken of er geen lek is en er geen geit onder ligt! Horen julle me al tegen de examinator zeggen: "There is no leak and no goat under this vehicle!"? om dan te vervolgen met: "This door opens and closes!"

Elke les rijd ik exact hetzelfde rondje door de stad, want er is maar 1 examenroute, die elke examinator rijdt, en die ik nu dus kan dromen.

Ik mag maar maximaal 45 km per uur rijden, ook op de snelweg, want anders is het te gevaarlijk... Het feit dat ik iedereen dus praktisch 'verplicht' om me in te halen, vaak op gevaarlijke stukken, doet er niet toe. Rijd ik harder dan 45km/h op het examen, dan ben ik gezakt. (En dan vindt men het vreemd dat Afrikanen niet kunnen rijden? Als je les hebt en nooit harder dan 45 mag, en dan 'ineens' met je rijbewijs en zonder instructeur zelf mag gaan uitvinden hoe het is om 120 te rijden...)

Volgens Abel mag ik niet praten tijdens het examen. Zeg ik toch iets tegen de examinator tijdens de test, ook al is het iets vriendelijks als hallo, dan ben ik direct gezakt.

Les 14 kwam ik er achter dat als ik op het examen een zonnebril op zou zetten of zou hebben, ik dan onmiddelijk gezakt zou zijn... Fijn dat mijn instructeur dat nu pas zei, omdat ik er terloops naar vroeg...

Tijdens les 8 had Bongani er niet veel zin in: Ik moest 20 keer achteruit in het steegje parkeren, terwijl hij niet eens in de auto bij me zat, maar op 50 meter afstand met wat vrienden ging kletsen.

Les 12 was Bongani er niet, en deed Abel wat yard test oefeningen met me. Tijdens het achteruit rijden moet ik pas stoppen totdat ik met mn achterwielen in een vak van 3 meter lang sta. Dat deed ik dus netjes, maar ik was toch gezakt volgens Abel. Want volgens hem moest ik met mn achterwielen 'dichter bij de achterste lijn van dat vak staan, dan bij de voorste lijn. En nu stond ik precies in het midden... Opnieuw... dus ik rijd de 75 meter weer vooruit, en zelfs dat deed ik verkeerd en was ik gezakt. Wat nu weer? Ik had namelijk doorgeschakeld naar zn 2, en volgens Abel: It is under no circumstances allowed to be in any other gear than 1st and reverse during the yard test. Met andere woorden, als ik 'm ook maar even in zn 2 zet, dan ben ik gezakt...

Dus zoals jullie zien is dat Afrikaanse rijbewijs zo makkelijk nog niet. Ik leer elke les nog steeds wat bij. Niet dat het mijn rijvaardigheid ook maar enigszins positief beinvloed, maar mijn kansen om dat examen te halen nemen wel elke keer weer significant toe...

En nu ben ik eindelijk 'klaar' volgens Abel. Hij denkt dat ik het examen wel kan halen nu. Dus nu is het wachten totdat er een keer een plekje vrij is, en dan ga ik het proberen...

Duim voor me, ik zal het desondanks Bongani en Abel hard nodig hebben...

Mijn lesterrein...

Mijn rijschool; de K53 specialist

Ik en Abel.

Parkeren in het steegje van paaltjes naast het gebouwtje

En nou recht achteruit!

Ja zo gaat ie goed!

Gelukt!

Groetjes Geert