Vandaag was het zover, de grote dag, de dag waar ik meer dan een half jaar op gewacht had. De dag waarvoor ik 8 uur lang in de rij heb gestaan om 'm te boeken, en de dag waarvoor ik me 25 rijlessen lang heb lopen ergeren aan het feit dat een Afrikaan me probeert te leren rijden als een Afrikaan... Het was de dag van mijn rij-examen...
Maar laten we het eerst even over gisteren hebben. Na mijn laatste rijles gisteren (waarbij mn instructeur het nodig vond om toch nog even een laatste ingreep te doen, gewoon voor de leuk, omdat er 300 meter verderop een auto aankwam en door welke ik als ik 0.02 km per uur zou rijden geraakt zou worden.) besloot ik even te gaan kijken bij het CBR om te zien hoe de nieuwe yard/parkeerplaats eruit zag. Gewoon, om me goed voor te bereiden. Daar aangekomen ging ik een paar yard-tests bekijken. Er waren 3 lui die op moesten en zoals jullie ondertussen weten moet je eerst de yard test completeren voordat je op 'road-test' mag. En in beide testen is het gewoon zorgen dat je niet teveel strafpunten krijgt, want uiteindelijk is het een optelsom of je geslaagd bent. De drie lui werden voordat ze begonnen door hun rij-instructeur meegenomen op wandeltocht door de yard. Precies de route die ze af moesten leggen, waar ze 'recht achteruit rijden' moesten doen, de 'bocht naar links' en het achteruit inparkeren tussen paaltjes. Ik liep mee, en tot in detail werd precies gezegd, bij deze lijn moet je je knipperlicht aandoen, bij deze stip moet je in de spiegels kijken etc. etc. Een kind kan de was doen. Ook werd precies verteld waar elke opgave startte en eindigde, en uiteraard is het dan zaak dat je ook precies op of voorbij die lijn eindigt. Toch?
Okay, in de volgende 5 minuten zag ik drie mensen zakken!!! Om belachelijke redenen! De eerste 2 moesten een bocht naar links maken. Wat kan daar nu fout aan gaan? Beiden stopten VOOR de lijn, en niet ERNA. Immediate fail... Reason: imcomplete execution of exercise... Horror! Hell! Niet dat die verkeersagent dan even zegt, hey, je hebt t verkeerd begrepen, je moet eroverheen! Rij nog een metertje verder en dan kunnen we naar de volgende oefening. Nee hoor, bam, klats, gezakt. In één woord: belachelijk! Als je het mij vraagt tenminste. Wat heeft dit nou met iemand veilig leren rijden te maken? Anyways, de derde persoon was gewoon een dumb-ass, want die reed mooi over de lijn heen, maar stopte toen niet. Reed vrolijk op een rood met wit geverfde stoep af en stopte daarvoor. Immediate Fail. Reason: Kon niet verder rijden voor de volgende oefening zonder achteruit te hoeven rijden, en dat laatste mocht niet...
Hoe dan ook, de toon was gezet: Ik moest morgen dus examen gaan doen onder deze idiote omstandigheden. Arme ik. Het ligt in Gods handen, laat ik in vredesnaam niet iets simpels vergeten wat voor de verkeersagenten reden is om me onmiddelijk te laten zaken. Het lijkt wel of ze het het erom doen...
Vandaag was dus de grote dag. Mooie kleertjes aan, puppy ogen opgezet, volkomen onschuldige vriendelijke glimlach op mn gezicht, en maar hopen op het beste. Sergeant Claudia Chetty was mijn examinator. Ze legde braaf de hele procedure uit en daar gingen we. De test begon en haar stopwatch ging aan. En zo begon ik: "There is no leak under this vehicle and no goat lying underneath the vehicle!" Om te vervolgen met: "This door opens and closes" Jaja, ik kan het ondertussen dromen... Om een lang verhaal kort te houden, ik reed als een engeltje over die yard. Deed het (in mijn ogen althans) helemaal perfect. Na alle maneuvres gedaan te hebben stapte Sergeant Chetty ook in en wist minzaam mee te delen dat ik de yard test met voldoende resultaat had afgelegd, en dat ik nu de road test moest doen. En daar gingen we. Ik braaf, muistil, zonder zonnebril haar instructies opvolgen: "By the next intersection, turn right. By the next junction, give hand signal to turn left. Change lanes." Wederom reed ik als een engel. Wat zeg ik, als een Aartsengel! Netjes, exact zoals mijn geweldige instructeurs me geleerd hadden. Toch, sergeant Chetty zat wel wat op te schrijven op haar formulier, en dat kon maar één ding betekenen: Ze was strafpunten aan het geven. Waarom, dat mag Joost weten...
Teruggekomen bij het CBR krijg ik de instructie om uit te stappen en haar naar het kantoor te volgen. Daarbinnen begint ze te krabbelen op de formulieren. Vervolgens geeft ze me het examenformulier waar nog niet staat aangevinkt of ik geslaagd of gezakt ben. Ik moet het eerst ondertekenen dat ik hoe dan ook akkoord ga met de uitslag. Dat doe ik braaf, ik heb er nog steeds vertrouwen in. Vervolgens begint ze: "Weet je dat je niet tegelijkertijd de koppeling mag intrappen en mag remmen?" 'Eh nee, dat wist ik niet, als er een bocht aankomt dan doe ik beide, voor de veiligheid...' wist ik uit te brengen. "Well, it is not allowed so you lost a few points there, SO UNFORTUNATELY YOU DIDN'T MAKE IT!!! Ik zweer je dat ze dat zei! Doodse stilte, ik kon m'n oren niet geloven. Dan zeg ik, 'Are you sure?', terwijl ik mijn opties overweeg: Ga ik nu een briefje van 200 rand op die tafel leggen of zal ik gewoon gelijk haar kop van haar lijf trekken??? Ze begint hartelijk te lachen en roept door de deur naar buiten: "Hey, heb je deze wel eens gehoord: Geef ik iemand de uitslag en vraagt ie: Are you sure!" Hahaha, galmt het door het hele gebouw. Wat een goede grap! En ik zit daar, te verbouwereerd om iets te doen. Dan kijkt ze weer naar mij, en zegt met een glimlach: "No I am just joking, you are an excellent driver. You passed!" Bleek dat ik 0 strafpunten had gekregen op de yard test, terwijl ik er 20 mocht hebben, en 9 tijdens de road test, terwijl ik daar 125 strafpunten mocht hebben! Ik was uniek volgens haar en ze liet vol trots mijn formulier aan alle andere agenten zien! Volgens hen was ik een wonder...
Toen moest ik nog 50 minuten in de rij staan voor mijn tijdelijke rijbewijs, en de echte krijg ik over 6 weken. En mijn mede examengenoten: De ene zakte want hij dacht serieus dat hij niet persé hoefde te stoppen bij een Stopbord en -lijn... en de andere had teveel strafpunten...
Het is voorbij! Klaar is Kees! Afgelopen met die nonsens. En Freya, die moet ook zo'n rijbewijs gaan halen, maar die gaat dus mooi haar Nederlandse rijbewijs inruilen, en dan in Nederland wel weer een nieuwe halen. Veel gemakkelijker...
Groetjes Geert
