Leef met me mee deel 4

Maandag 21 december 2009

Samenvatting: Geert heeft vandaag 8 uur lang in een rij van meer dan 100 meter gestaan, om een poging te doen om een examendatum te krijgen voor zijn Afrikaanse rijbewijs. This Is Africa. Maar verder is het leven wel mooi hoor.

Beste mensen,

Ja hoor, daar zijn we weer met een nieuwe update betreffende mijn rijbewijsavontuur. Ik heb vandaag het record aantal uren in de rij staan verbroken. Acht volle uren in de zon... Terwijl jullie insneeuwen gaat hier het leven ook gewoon door.

Kleine recap: 5 maanden geleden besloten ze bij het CBR de parkeerplaats waar een gedeelte van het rijexamen op zou plaatsvinden, te renoveren Dat zou initieel 2 weken duren, maar het liep een beetje uit, en toen deden ze het nog verkeerd ook en konden ze opnieuw beginnen. Joost mag weten hoe ze het voor elkaar gekregen hebben, maar de 2e poging om de yard/parkeerplaats te renoveren hebben ze wat sneller gedaan dan de eerste. Want afgelopen vrijdag kreeg ik een sms van mn rijschool dat ze deze maandag de 21ste zouden opengaan om examendatums te boeken! Ik ging dus diezelfde vrijdag nog als een speer langs de rijschool om meer informatie te winnen: Waar moest ik precies heen, waar kon ik parkeren en bij welk loket moest ik zijn voor de oogtest, en waar moest ik betalen etc. Op deze manier hoopte ik uber voorbereid te zijn en als eerste een datum te hebben, en ook als eerste weer weg te zijn. Immers, er waren ondertussen honderden andere mensen die 5 maanden op hun gat gezeten hadden en wanhopig een examendutum wilden boeken. Het zou druk en dringen worden. Er werd me geadviseerd om zo vroeg mogelijk te komen, ondanks het feit dat ze pas om 7:30 open gingen. Op die manier zou ik een plekje vooraan in de rij veroveren.

Okay, no problem, ik ga ervoor zorgen dat ik de allereerste ben daaro. Zodoende vertrok ik vanochtend om 3:45 in de morgen naar het CBR in Mtubatuba, met een doosje muffins voor mn ontbijt. Jaja, Geert denkt ook aan alles.

Nou zie ik jullie denken: Wie gaat er nou om 4 uur 's ochtends voor de deur van het CBR liggen... het is toch geen concert van U2? Het moge duidelijk zijn dat ik dat rijbewijs graag zo snel mogelijk wil hebben... Ik dacht dat als ik zo belachelijk vroeg zou gaan, dat ik dan wel de eerste moest zijn. Helaas, toen ik daar om 4 uur aankwam stond het al vol met mensen. Ik parkeerde mn auto en een van aanwezigen komt met een lijst aanlopen. Ik moest mn naam invullen en dan kreeg ik een nummer. Het moest wel allemaal eerlijk gaan he. Dus daar stond ik, midden in een groep mensen, en was ik nummer 51... Dzju fuckerdefuck, daar gaat mn mooie plan weer... Wat bleek, nummer 1 op de lijst was gisterenmiddag om 16:30 al voor de deur komen liggen! En diezelfde avond waren er nog een goede 30 bijgekomen. En let op, 'de deur' waarvoor we nou met zn allen lagen is in feite een groot hek dat het hele CBR terrein afsluit. die arme lui hadden dus heel de nacht in de miezerregen op het asfalt gelegen. Geen matjes, geen slaapzak, neenee, daar doet de hardcore Afrikaan niet aan. Respect! Ze hadden de plekken voor me verdient. Niet dat me dat minder liet balen overigens, maar goed...

Fijn is het dan om 5:00 uur de zon al goed en wel op is, en het vandaag een prachtige dag werd... Al gauw werd het 31 graden, en daar stonden we met zn allen op het asfalt. Heerlijk! I love it... Drie uur later, het werd nou 7 uur, was 'de lijst' gegroeid tot 187 mensen, en er kwamen er met de minuut meer bij. Dachten jullie trouwens dat er ook maar ergens schaduw was?

Het CBR besloot vandaag uit te slapen, en pas om 8:00 uur kwam er iemand naar het hek. De menigte werd vriendlijk verzocht een mooie rij (lees slang) te vormen. Het kereltje met de lijst, degene die er dus al sinds 16:30 de vorige dag was, las geduldig alle namen om en als willoze schapen gingen we mooi achter alkaar staan. Zie je het voor je, een meer dan 100 meter lange slang zwarte mensen met 1 witte ertussen? Een slang die bij het kruispunt de hoek om gaat. Wat een gekkenwerk, wat doe ik hier eigenlijk? Waarom wil ik eigenlijk in Afrika wonen?

Dus daar staan we, en we wachten. En we wachten. En we wachten nog wat meer, maar er gebeurt niks. Het hek blijft gesloten... En heet dat het ondertussen was! Oh wacht, daar kwamen ineens 3 verkeersagenten en een commissaris aan! Of we allemaal even wilden komen luisteren. Daar ging onze mooie rij... Ze bleven veilig aan de andere kant van het hek staan, en begonnen, een heel verhaal van bijna 10 minuten lang! In het Zulu, want who cares about this one white idiot wedged in between 200 Zulu's. De commissaris had er zin in, het was bijna een betoog, alsof het een presidentsrede was. Ik zag om me heen allerhande gezichten betrekken... Dit kon niet goed zijn. Ik begreep er geen hol van wat ie zei, maar t beloofde niet veel goeds... Daar gingen mn nekharen alweer overeind staan! I hate Africa! (soms tenminste) Ik vroeg iemand te vertalen voor me... Wat bleek: gezien de grote opkomst wilde het CBR het allemaal ordelijk laten verlopen. De lijst, met pijn, moeite en grote toewijding door dat mannetje samengesteld was niet goed genoeg. Nee, ze gingen het als volgt aanpakken, ze gingen het op volgorde doen van wanneer iedereens theoriecertificaat zou komen te vervallen... You must be f*cking joking! Die van mij was tot januari 2011 geldig! Ik zou dus persoon f*cking 300 worden ofzo! Mijn bloed begon te koken... Ik dacht weer even dat ik gek werd, en wilde gaan schreeuwen en gras uit de grond gaan trekken en dat tegen die commissaris aan gaan gooien terwijl ik m uit zou gaan schelden. Maar toen zag ik 'het mannetje' zich beheersen en zich willoos schikken in zijn lot. En toen dacht ik, hey, als jij ondertussen al 16 uur in de rij staat, en ik pas 5, en jij kunt je beheersen, dan kan ik dat ook. Bovendien, de huukhuuk barbatruuk van Afrika is: Altijd blijven lachen, dan kom je het verst. Zodra je boos wordt of moeilijk gaat doen sluiten alle deuren zich. Dus ik besloot mezelf lekker van binnen op te vreten, en allerhande lui die pas 10 minuten geleden waren aangekomen voor te laten gaan... Wat een Boeddha, you can be proud of me.

En toen, nadat ze januari, februari en maart als vervaldatum hadden uitgekozen, toen hadden de agenten er ineens geen zin meer in om van iedereen het theoriecertificaat te checken. Dus toen zeiden ze dat vanaf nu iedereen gewoon het terrein op mocht, nadat ze bij hen een nummertje hadden gehaald. Geloof me, ik ben nog nooit zo snel geweest! De hele meute van 150+ mensen wierp zich op de agenten voor een nummertje, en ninja Geert wist als 1 van de eersten een nummertje te veroveren! Hiephiep hoera! Beter zelfs, ik had nummertje 44! Dus ik was met deze hele poehaa feitelijk 7 plaatsen opgeschoten! Een geluk bij een ongeluk zeg maar. Arm 'mannetje' had nu echter nummer 43, dus die was er 42 plekken op achteruit gegaan...

En om een lang verhaal kort te houden: toen heb ik nog maar 3,5 uur in de rij moeten staan voordat ik mijn examendatum gepland had! Hoihoihoi, ik kan zelfs in januari al op!

Om het nog een beetje positief af te sluiten: Toen ik terug in St. Lucia kwam om 1:00 uur 's middags ben ik lekker ons zwembad ingedoken (wisten jullie al dat we een zwembad hebben? Lekker hoor.) om even af te koelen. Het was immers meer dan 30 graden. Toen lekker geluncht met Berliner Landbrot en cervelaatworst en gerookte forel, en toen vond ik mn leven in Afrika toch ineens weer een stuk leuker. In de namiddag, toen het wat koeler was (28 graden) lekker 6 km gaan hardlopen. Zonder shirt, anders kan ik de heerlijke frisse en koele zeebries niet op mn huid voelen, en word ik niet bruin. Van ons huisje naar het strand. Dan langs de Indische Oceaan, totdat ik bij het estuarium aankom. Daar ren ik dan langs de nijlpaarden en krokodillen, en door stukken mangroven en coastal forest. Het ruikt heerlijk in het bos, met alle bomen in bloei. Dan door het bos terug naar St. Lucia, waar ik dan weer eindig in mn zwembad. Kijk, en dan voel ik me toch zeer gelukkig in Afrika! Het leven is mooi!

Groetjes Geert,

En ook groetjes van Freya, die ziet nu bijna elke dag zwarte neushoors, leeuwen, cheetahs en wild dogs. Ze heeft het super naar haar zin op haar ranger cursus.

Kaapstad

Samenvatting: Geert en ik zijn vorige week een weekje naar Kaapstad geweest om dingen te regelen voor onze visas en daarnaast hebben we een minivakantie gehad.

Ja ja, alweer een stukje, zomaar binnen 2 weken! Geert en ik zijn vorige week een week naar Kaapstad gegaan omdat we dingen voor het krijgen van onze visas moesten regelen. Maar goed, gelukkig viel het heel erg mee hoeveel tijd we aan dat geregel moesten besteden en hadden we de tijd om Kaapstad eens goed te verkennen. Zelf was ik er nog nooit echt geweest en Geert had ook nog niet zo veel gezien. Ook hebben we afgelopen maandag Henk en Moni van het vliegveld gehaald. Helaas moesten we de dag erop alweer weg voor een turtel tour, maar wel heel leuk om ze even te zien.
Zie onze foto’s voor een impressie van de minivakantie.

Verder heb ik ook nog leuk nieuws: 1 Ik ben geslaagd voor mijn schippers theorie examen en aangezien ik al geslaagd was voor de praktijk heb ik nu mijn schippersbewijs!
2 Ik wordt ook een echte ranger. 15 December start ik met een cursus van een maand die plaats zal vinden ongeveer 2 uur rijden vanaf St Lucia in Thanda game reserve. Zoals ik al schreef had ik er nogal genoeg van maar af te wachten en als alternatief voor 14 euro per dag te werken. Dus vandaar. Ik zie er erg naar uit, al zal het wel veel leren zijn in korte tijd. Gelukkig heeft geert me wel al een goede basis gegeven door alle game drives die we samen gedaan hebben.

De foto’s van Kaapstad:

Ik omgeven door Nemo visjes oftewel clowns fish in een aquarium in het “two oceans” aquarium.




Deze creepy crab, ook wel sea spider genoemd, is echt enorm zoals je wel ziet!



De beroemde tafelberg waar we ook bovenop zijn geweest




Een rots agame op de tafelberg. Geert en ik bewezen dat we echte biologen waren door veel meer fotos te maken van de hagedissen op de tafelberg dan van het uitzicht zelf....



De pinguins van Boulders beach, een koppeltje.



Natuurlijk moest ik ook nog even naar Hermanus, DE plek om vanaf land walvissen te zien. Het was het einde van het seizoen en het leek erop dat dit zowat de laatste Southern Right whales waren die Hermanus bezochten. Gelukkig waren deze moeder en kalf wel zo vriendelijk om even op 20 meter voor de kust wat omrol capriolen te vertonen.

En in Hermanus vind je ook erg tamme klipdassies. Deze hadden zeer schattige jonkies.

Leef met ons mee deel 3

Samenvatting: Freya heeft een hele drukke periode achter de rug met een investeerder die in haar onderzoeksstation zou investeren, maar die meer praatjes had dan geld. En Geert heeft nog steeds zn rijbewijs niet...

Freya:

Hier een bericht van Freya. ”O ja, leeft die nog?” zullen jullie wellicht denken….Ik heb inderdaad lang niks van me laten horen dus het werd hoog tijd voor een update. Na Vena’s en Denise’s bezoek had ik besloten contact op te nemen met iemand die misschien zou willen investeren in het opzetten van een onderzoeksstation in zuidelijk Mozambique en die mij dan de leiding over het onderzoekscentrum zou geven. De plannen klonken veelbelovend: hij was in Mozambique een lodge aan het bouwen en in een deel van die lodge zou het onderzoekscentrum gevestigd worden. Verder zou hij met behulp van de bedrijven die hij had hoofdponsor van het onderzoekscentrum worden. En verder zou het onderzoekscentrum zelf geen geld hoeven op te brengen dus we zouden gewoon studenten ed kunnen laten komen die dan tegen kost en inwoning onderzoek zouden kunnen doen.
Nadat we Vena en Denise op het vliegveld gezet hadden had ik een gesprek met die investeerder en dat leek de goede kant op te gaan. Ik zou behalve bultrugwalvissen ook haaienonderzoek doen. In ZA komen in totaal 98 haaiensoorten voor waarvan er een aantal ernstig bedreigd zijn.
Omdat het best even zou duren voordat alles opgezet zou zijn zou ik ook in de tussentijd kunnen werken voor hem in toerisme wat op zich natuurlijk niet zo slecht uitkwam aangezien ik werkeloos was.
De weken erna begon ik met mijn onderzoeksvoorstel en kwam best een eind. Daarna was het plan om mij zo snel mogelijk een schippersbewijs te laten halen en om mijn duikkwalificatie op te schroeven naar dive master zodat ik deze december kon werken als gids op de boot en shark cage diving en gewone duiken zou kunnen doen. Dat vond ik natuurlijk een goed plan aangezien ik dan voor onderdak en eten zou werken en die cursussen en duiken (die best wat kosten) betaald zou krijgen. Bovendien als ik die cursussen eenmaal gedaan zou hebben zou ik daar ook altijd in de toekomst geld mee kunnen verdienen door bijvoorbeeld als divemaster voor een duikschool te werken.
Vervolgens spendeerde ik mijn tijd deeltijd in Mozambique waar ik hielp met koken en zorgen voor gasten, in Johannesburg waar we cursussen zouden doen en in Margate waar ik af en toe mee kon op een whale watch boot en wat ervaring op kon doen met af en toe gids zijn en tussendoor soms kon oefenen met de boot besturen. Hoe dan ook, in al die tijd (2 maanden) gebeurde er van alles en werd er van alles geregeld, maar kwam er telkens heel weinig van het cursussen doen. Die investeerder had er namelijk een handje van om zowat alles wat gepland stond op het laatste nippertje te veranderen. Zo had ik in Johannesburg honderdeneen mensen gebeld om te regelen dat we in korte tijd een EHBO cursus, cursus om mensen zuurstof te geven en een schipperstheoriecursus konden doen (de investeerder wilde die cursussen ook doen). Blijkt op de avond voor de eerste cursus that hij toch liever die eerste hulp en zuurstof bij een vriend wil doen omdat het dan wat goedkoper is. Hij zou ervoor betalen dus ik kon er niet al te veel tegenin brengen maar ik baalde er wel van dat ik die twee cursussen moest cancellen. Vervolgens wil ie ook de schipperscursus cancellen, omdat hij andere mensen kent die die cursus geven en die volgens hem echt het beste les geven. Helaas betekent dat ook dat we die theorie cursus (voor het schippersbewijs) pas een maand later konden doen. Na die week in Johannesburg baalde ik best wel maar ik had wel hoop dat ik in Margate de nodige cursussen en duiken voor elkaar zouden krijgen.
Al gauw bleek dat de investeerder zelf eigenlijk, deels door economische crisis , in financiele problemen zat. Hij had wel de nodige projecten op het programma staan en aangezien December altijd de drukste maand van het jaar is in Zuid-Afrika wat toerisme betreft zag ie de toekomst wel best positief in. Maar dat hielp mij niet echt want mede daardoor en door zijn gewoonte om plannen te veranderen had ie besloten dat ik mijn duikcursussen dan maar na December moets gaan doen, terwijl ie daarvoor juist graag wilde dat ik alles afgerond zou hebben voor December. Daar was ik dus niet zo blij mee en verder maakte ik me ook de nodige zorgen over het sponseren van een onderzoekscentrum door iemand die zelf op dat moment niet al te veel geld had. Zoals ik al zei kon ik gelukkig wel de nodige keren mee op de boot en heb ik vervolgens nog wel aardag wat bultrugwalvissen gezien dit seizoen. Wat ook leuk was was dat de kamer die ik had in Margate uitzocht had op zee en dat ik van daaruit elke dag wel een paar bultrugwalvissen zag breachen.
Maar verder was ik niet echt blij, vooral niet aangezien ik steeds meer doorhad dat bijna geen enkel plan ging zoals het gepland was. Als ik ’s ochtends wakker werd wist ik nog steeds niet wat er van mij verwacht werd om die dag te doen.
Op een gegeven moment was ik er eigenlijk wel klaar mee maar ik hoopte nog dat ten minste de schipperstheorie cursus zou doorgaan die we in Johannesburg gepland hadden. Maar toen het bijna tijd werd om die cursus te gaan doen was het ineens weer te veel moeite om vanuit Margate naar Joburg te gaan om daar de cursus (die zogenaamd de beste was volgens hem..) te gaan doen. Vervolgens ging ik op zoek naar iemand in de buurt van Margate die de theorie daar kon geven. Wonder bij wonder vond ik iemand die in dezelfde week theorie en praktijk kon doen. Ik was heel blij en boekte meteen de cursus. Uiteindelijk heb ik dus ook nog zelf voor de cursus moeten betalen. Hij zei wel dat het terug zou betalen als we eenmaal meer geld zouden verdienen (in het hoogseizoen) maar ik wist absoluut niet of ik daar op kon vertrouwen. Al met al besloot ik eigenlijk al voordat mijn schipperscursus begon dat ik ging stoppen, maar ik besloot iig nog een week van gratis accomodatie en eten gebruik te maken. Na de cursus nam ik ontslag en ben ik met Geert, die me was komen ophalen, terug gereden naar St Lucia. Ik heb helaas nog steeds geen bericht of ik geslaagd ben voor mijn schipperstheorie examen (jaja, duurt allemaal lang hier in Afrika....). Gelukkig ging mijn praktijk, waarbij je leert hoe je een boot vanaf het strand door de branding heen vaart terwijl golven je tegemoet komen, heel goed en vond mijn leraar me een “natural”. Dus daar ben ik wel al geslaagd voor.
Nu ben ik weer terug in St Lucia en momenteel nog steeds werkeloos. Ik kan deze december in een lunchroom gaan werken en deeltijd in een print en kopieeerwinkel, alleen het is wel vrij deprimerend om hier in Zuid Africa dat soort werk te doen aangezien je doorgaans voor een dag werken niet meer dan 14 (!)euro krijgt. Geert verdient op het moment wel gelukkig goed met tours doen en daarom zit ik sterk te overwegen om zo snel mogelijk een korte (maand) rangercursus te gaan doen en dan ook fatsoenlijk te kunnen verdienen en tegelijkertijd lekker beesten te kunnen kijken.

Geert:

Een klein berichtje van mijn kant, ik heb ook al lang niks van me laten horen. In mijn geval omdat ik stikdruk ben geweest met het opzetten van mijn eigen safaribedrijf, het doen van allerhande tours (jaja de zaken gaan goed!) en tussendoor nog een maandlange ecologiecursus heb gegeven bij African Impact voor een paar Europese studenten .
Maar wat jullie natuurlijk graag willen weten: hoe is het nou afgelopen met m’n rijbewijs??? Daar kan ik vrij kort over zijn: Zoals ik in het vorige bericht schreef was ik ‘klaar voor mn examen’, en was het nu afwachten totdat ze een keer een examendatum vrij hebben. Hier in Afrika gaat dat allemaal wat anders dan in NL en doorgaans zou ik dus een week later een datum gepland hebben, om in diezelfde week dat examen te doen. Dus zodoende had ik goede hoop vrij snel dat rijbewijs te hebben... Maar ja, This Is Africa... Na een week had ik nog niks gehoord, na 2 ook niet en toen ging ik toch maar even vragen hoe dat nou zat. Wat blijkt, 1 dag nadat ik ‘klaar’ was met lessen, besloot het CBR om de ‘yard’ (parkeerplaats waarop het rijexamen zou beginnen) te renoveren... Er moest nieuw asfalt overheen en nieuwe lijnen getrokken worden... Natuurlijk werden alle examens gedurende die tijd gecancelled en werd er ook geen alternatief aangeboden. We moesten gewoon 2 weken wachten... Maar dit zou Afrika niet zijn als ze daar 2,5 maand(!!!) over deden, ipv de geplande 2 weken! Zodoende is afgelopen week de laatste hand gelegd aan de yard, eindelijk goed nieuws... Nu zou ik dan eindelijk een examendatum moeten vinden, samen met 1000 anderen die al 2.5 maand geen examen konden doen... Kan het nog erger? Ja! This Is Africa... Wat bleek eind vorige week, toen ik daar dus heen ging: Oeps, de inspectiedienst van het nationale CBR was langsgeweest, en die had de nieuw yard afgekeurd... Ze hadden het verkeerde soort asfalt gebruikt... Bovendien, als het regende liep het hele ding onder water en waren de lijnen niet meer zichtbaar. Hun oordeel: Alle asfalt eraf en opnieuw beginnen...
Dus, ik zit hier nog wel even... En als ik dan ergens in 2010 ooit een keer op examen mag, dan met 10.000 lotgenoten die allemaal een examen willen, kan ik ook gelijk nieuwe lessen in de K53 method nemen, want ik ben nu al vergeten hoe vaak ik in een spiegel moet kijken bij een bocht naar links...

Groetjes Freya en Geert

Leef met me mee deel 2

Samenvatting: Geert is nog steeds bezig zijn rijbewijs te halen, heeft al 15 lessen gehad en het gaat best goed! Nu is het wachten totdat ze een keer een examendatum vrij hebben...

Zo, daar zijn we weer: Het langverwachte vervolg op Geert's rijbewijsmissie... En dat het een missie is kan ik jullie wel vertellen. Het is ook sowieso een hele rare situatie. Ik heb immers al 10 jaar mijn rijbewijs, en moet 'm nu opnieuw halen. Maar dat ik al een rijbewijs heb weet niemand. Dus ik kan je vertellen, men kijkt toch wel heel raar op elke keer als ik weer voor mn rijles kom. Want dan kom ik daar in mn eentje in mn dikke 4-wheel drive aanscheuren, laat dan even een sterk staaltje 'fileparkeren met 1 vinger' zien, stap dan uit en ga naast mijn rij-instructeur zitten om te leren autorijden...

Om met de eerste les te beginnen: Ik stel me voor aan Bongani, de instructeur. We hebben elkaar nog nooit gezien, en op mijn formulier staat dat het vandaag mijn eerste les is. In theorie zou ik dus nog nooit achter het stuur gezeten moeten hebben. Wat doet Bongani? Hij zegt doodleuk: "Zie je die serie paaltjes schuin achter ons? Kun je daar even achteruit 'steegje parkeren? Maar zorg ervoor dat je de paaltjes niet raakt!" Sodeju, ga er maar aanstaan! Een lokale Zulu zou waarschijnlijk zeggen: "Ja das goed, maare, hoe start je zo'n ding?" en zou vervolgens alle zes de paaltjes omver knallen. Anyways, ik zei maar niks en parkeerde het vrachtautootje netjes in het steegje. Vervolgens moest ik er weer uit en gingen we 'recht achteruit rijden' oefenen. Hoe moeilijk kan dat nou zijn, afgezien van het feit dat de rechte lijn die ik moest volgen de rand van een grasveld was, die alles behalve recht was? Ik keek dus goed rond, begon achteuit te rijden terwijl ik mn spiegels goed in de gaten hield of ik wel de ronde contouren van het grasveld volgde, en op mogelijk ander verkeer lette. Toen ik het teken kreeg te stoppen aan het einde was ik trots op mezelf... Echter, volgens Bongani deed ik het helemaal verkeerd! Eh, hoezo dan? Ik moest alleen in de rechter buitenspiegel kijken, en ik keek heel de tijd in het rond. Ja maar, het is bijna 75 meter dat ik moet rijden, ik moet toch ook in de andere spiegels zien wat er om me heen gebeurt? Er kan zowaar een auto van links komen! Is wel handig als ik die dan zie... Nee, dat was niet zo, er kwam geen auto van links, en zou nooit een auto van links komen, en ik 'mocht' alleen maar in de rechter buitenspiegel kijken, anders was het simpelweg niet goed en zou ik zakken op dat onderdeel tijdens het examen. Okay Bongani, jij zal het wel weten...

En zo gaan al die lessen... Maar laat ik even in het kort uitleggen hoe rijlessen en het examen werken hier in Zuid-Afrika: Het examen bestaat uit 2 onderdelen de zogeheten yard-test, waarbij je op een parkeerplaats de bovenstaan beschreven bijzondere maneuvres moet doen, en vervolgens ga je de weg op voor een half uur voor de road-test. Aan het begin van de yard test moet je ook nog een 'vehicle inspection' doen, een complete grap, daarover dalijk meer. De rij-examinator is een politieagent van de verkeerspolitie.

In Nederland is 'veilig rijden' de hoogste prioriteit. De examinator beslist of hij vindt dat je goed genoeg kan rijden om geen gevaar op de weg te zijn. Hier in Afrika is dat niet zo. Hier is de 'volgorde van handelingen' van het grootste belang, en of dat veilig is of niet, dat maakt geen zak uit. Ze hebben hier de zogenaamde K53 in het leven geroepen, waarom het zo heet weet niemand, zelfs wikipedia niet. Maar K53 heeft dus tot in detail de volgorde van handelingen die men in allerhande situaties moet doen, gespecificeerd. Bijvoorbeeld, als je naar links gaat: Kijk in binnenspiegel, kijk in linker buitenspiegel, check blind spot links, doe knipperlicht aan, kijk opnieuw in binnenspiegel, raak rem aan, raak pas daarna de koppeling aan, schakel terug, laat koppeling opkomen, kijk opnieuw in binnenspiegel, dan in rechter buitenspiegel, dan blind spot rechts, dan weer binnenspiegel, linker buitenspiegel, linker blindspot, check of knipperlicht nog wel aan is, maak bocht, kijk nog 600 keer in de spiegels etc. zet knipperlicht uit, blablabla. Als je 1 van deze handelingen vergeet krijg je daar strafpunten voor. Of als je eerst naar links kijkt, en dan pas naar rechts als je links afslaat, dan krijg je ook strafpunten.

De reden van deze K53 nonsens is het feit dat men corruptie wil voorkomen. Een agent/examinator moet immers aan het einde van het examen simpelweg een boel punten optellen en aftrekken, en dat bepaalt of iemand geslaagd is of niet. En hij kan dus niet iemand laten zakken omdat ie 'm niet mag. Tenzij hij expres extra streng gaat zijn en een boel strafpunten gaat geven natuurlijk... Bovendoen moeten we ons herinneren dat het gros van alle rij-instructeurs, rijschoolhouders en verkeersageneten voor het grootste gedeelte ongeschoold zijn (en vaak ook het IQ van een visstick hebben). En men geeft hen niet graag de verantwoordelijkheid om op 'gevoel' te beslissen of iemand wel veilig rijdt of niet. Vandaar dus strikte regels die iedereen uit zijn hoofd moet leren, daar kunnen dan geen vragen over gesteld worden. Er bestaat geen 'grijs gebied' waarover te discussieren valt.

Maar helaas, zoals zo vaak in Afrika is ook dit weer helemaal doorgeslagen, en nu is veiligheid dus tot ondergeschikt belang verworden. Neem bijvoorbeeld dat achteruit rijden en niet om je heen mogen kijken. Om een nu al te lang verhaal kort te houden, zal ik nog even een boel krommigheden op een rijtje zetten:

Bongani is de yard leraar, en zijn leven bestaat uit elke dag op de parkeerplaats mensen leren parkeren en achteruit rijden. Hij is niet 'gekwalificeerd' om mensen mee de weg op te nemen. Daarvoor heb ik Abel, een goeie kerel die zelf ook K53 een grote grap vindt, maar zich er wel goed aan houdt.

De les (en ook het examen) begint steevast met de vehicle inspection, waarbij ik rond de auto moet lopen, vanalles moet aanwijzen en hardop moet zeggen dat het er is en goed werkt. Dit moet in het vaste volgorde; zeg ik dus eerst dat de ruitenwissers aanwezig zijn en goed werken ipv dat er geen barst in de ruit zit, dan krijg ik strafpunten. Ik moet alle wielen nalopen op scheurtjes, zorgen dat ze goed vast zitten, alle reflectors aanwijzen etc., en zelfs laten zien dat de deuren 'open en dicht' kunnen! De grote grappen hier zijn: Als ik iets niet meer weet hoe het heet, en hoe ik het moet checken, dan mag ik ook zeggen: "I must check this 'thing'." en dan krijg ik geen strafpunten! Oh ja en de hele vehicle inspection begint met: "Check for the goat!" waarbij ik onder auto moet kijken of er geen lek is en er geen geit onder ligt! Horen julle me al tegen de examinator zeggen: "There is no leak and no goat under this vehicle!"? om dan te vervolgen met: "This door opens and closes!"

Elke les rijd ik exact hetzelfde rondje door de stad, want er is maar 1 examenroute, die elke examinator rijdt, en die ik nu dus kan dromen.

Ik mag maar maximaal 45 km per uur rijden, ook op de snelweg, want anders is het te gevaarlijk... Het feit dat ik iedereen dus praktisch 'verplicht' om me in te halen, vaak op gevaarlijke stukken, doet er niet toe. Rijd ik harder dan 45km/h op het examen, dan ben ik gezakt. (En dan vindt men het vreemd dat Afrikanen niet kunnen rijden? Als je les hebt en nooit harder dan 45 mag, en dan 'ineens' met je rijbewijs en zonder instructeur zelf mag gaan uitvinden hoe het is om 120 te rijden...)

Volgens Abel mag ik niet praten tijdens het examen. Zeg ik toch iets tegen de examinator tijdens de test, ook al is het iets vriendelijks als hallo, dan ben ik direct gezakt.

Les 14 kwam ik er achter dat als ik op het examen een zonnebril op zou zetten of zou hebben, ik dan onmiddelijk gezakt zou zijn... Fijn dat mijn instructeur dat nu pas zei, omdat ik er terloops naar vroeg...

Tijdens les 8 had Bongani er niet veel zin in: Ik moest 20 keer achteruit in het steegje parkeren, terwijl hij niet eens in de auto bij me zat, maar op 50 meter afstand met wat vrienden ging kletsen.

Les 12 was Bongani er niet, en deed Abel wat yard test oefeningen met me. Tijdens het achteruit rijden moet ik pas stoppen totdat ik met mn achterwielen in een vak van 3 meter lang sta. Dat deed ik dus netjes, maar ik was toch gezakt volgens Abel. Want volgens hem moest ik met mn achterwielen 'dichter bij de achterste lijn van dat vak staan, dan bij de voorste lijn. En nu stond ik precies in het midden... Opnieuw... dus ik rijd de 75 meter weer vooruit, en zelfs dat deed ik verkeerd en was ik gezakt. Wat nu weer? Ik had namelijk doorgeschakeld naar zn 2, en volgens Abel: It is under no circumstances allowed to be in any other gear than 1st and reverse during the yard test. Met andere woorden, als ik 'm ook maar even in zn 2 zet, dan ben ik gezakt...

Dus zoals jullie zien is dat Afrikaanse rijbewijs zo makkelijk nog niet. Ik leer elke les nog steeds wat bij. Niet dat het mijn rijvaardigheid ook maar enigszins positief beinvloed, maar mijn kansen om dat examen te halen nemen wel elke keer weer significant toe...

En nu ben ik eindelijk 'klaar' volgens Abel. Hij denkt dat ik het examen wel kan halen nu. Dus nu is het wachten totdat er een keer een plekje vrij is, en dan ga ik het proberen...

Duim voor me, ik zal het desondanks Bongani en Abel hard nodig hebben...

Mijn lesterrein...

Mijn rijschool; de K53 specialist

Ik en Abel.

Parkeren in het steegje van paaltjes naast het gebouwtje

En nou recht achteruit!

Ja zo gaat ie goed!

Gelukt!

Groetjes Geert

Leef met me mee...

Samenvatting: Geert gaat proberen zijn Zuid-Afrikaanse rijbewijs te halen

Luitjes,

Bij deze wil ik jullie graag uitnodigen om met me mee te leven op mijn reis naar de velbegeerde PDP. Inderdaad, ik ga een nieuwe poging wagen een Professional Drivers Permit te halen, oftewel taxibusrijbewijs, oftewel een bewijs dat je legaal meer dan 8 mensen mag vervoeren. Lezers van hoofdstuk 36 in Die Bushranger sal regkom weten waar dit over gaat, en hoe godsonmogelijk het was voor me om er één te verkrijgen. Toentertijd moest ik opgeven, ook omdat bleek dat ik voor de wet niet zo'n ding hoef omdat ik dus een Nederlands/Internationaal rijbewijs heb. Maar ja, leg dat maar eens uit aan een Afrikaanse verzekeringsmaatschappij. Om een lang verhaal kort te houden: Niemand wilde mij verzekeren als ik tour guide wil zijn.

Niet getreurd, ik ben net lange tijd in Nederland geweest dus ik ben wel weer klaar voor een flinke portie frustratie. Kom maar op! Dus ik ga het opnieuw proberen, en deze keer gewoon helemaal onder aan de ladder... Dit betekent dat ik dus eerst een Zuid-Afrikaans rijbewijs moet zien te bemachtigen, want alleen daarop kan een PDP gezet worden, en niet op mijn Nederlands/Internationale. In de eerste instantie probeerde ik er één te kopen, wat mogelijk was, maar toen bleek dat ik ook daarop geen PDP kon krijgen (want dan zouden ze natuurlijk in de computer zien dat ik helemaal nooit een rijbewijs had gehaald), moest ik ook dat zeer aantrekkelijke idee laten varen. Dus zodoende ben ik dus naar een rijschool gegaan, mijn situatie uitgelegd, en die gehaaide Indier smeerde mij een volledig lessenpakket aan, inclusief theorie lessen. Nee, het feit dat ik al 10 jaar schadevrij reed mocht niet baten, ik moest het hele pakket of anders niets. Prima, zoals ik zei: 'Kom maar op!' Ik geef er geen fuck om, ik moet en zal die PDP uiteindelijk gaan bemachtigen. I am on a mission!

Mijn pakket: 7 theorielessen, 25 rijlessen van een half uur (anders was het te vermoeiend..., en nee, het mocht ook niet baten dat ik 12 uur per dag achter het stuur zit voor mijn werk...) en 1 kans voor het theorie-examen en 1 kans voor het rijexamen. Dat alles voor 200 euro... A man's got to pay what a man's got to pay, dus ik boekte het maar.

Zodoende ben ik afgelopen week begonnen met de theorielessen. Ik weigerde om in het klaslokaal te gaan zitten (misschien ben ik toch nog niet klaar voor een flinke portie frustratie), en stond erop dat ik het lesmateriaal mee naar huis kreeg voor zelfstudie. Dat kreeg ik... Het bleek te bestaan uit 7 proefexamens, waarvan er 5 exact hetzelfde waren als de andere 2, maar dan de vragen in een andere volgorde. 'Krijg ik er geen theorieboek bij?' durfde ik nog te vragen. Nee, dat kreeg ik niet, ik moest deze dingen uit mijn hoofd leren, maar uit de vragen opmaken hoe de verkeersregels in elkaar zaten, en dan kwam het vast goed. Wat bleek: Deze examens had de rijschoolhouder gejat of gekocht van het CBR, dus ik zou exact dezelfde vragen krijgen op mijn theorie examen. Geen wonder dat alle Afrikanen wegpiraat zijn..., als je zo je theorie moet halen zonder enige kennis van de werkelijke verkeersregels...

Anyways, ik nam een abonnement op de lokale bibliotheek, vond daar een paar theorieboeken en begon daar. Ook nam ik natuurlijk alle oefenexamens grondig door. Hieronder een selektie van de meest stomme vragen. Deze vragen worden werkelijk zo gesteld! Let's all have a laugh at South Africa!

Er komt een politie auto met loeiende sirene aan, wat doe je:

A: Je gaat met je groot licht knipperen om andere weggebruikers te waarschuwen

B: Je verleent de politieauto onmiddelijk voorrang

C: Je zet je waarschuwingslichten aan, begint te toeteren en begint keihard voor de politieauto uit te rijden om de weg voor 'm vrij te maken

Wanneer mag je geen 'Learners' rijbewijs (=theorie) halen: Omcircel alle juiste antwoorden:

A: Als je al een rijbewijs hebt

B: Als je blind aan 1 oog bent

C: Als je maar 1 arm en/of been hebt

D: Als je rijbewijs afgepakt is door de politie

E: Als je benen verlamt zijn

Antwoord: A en D! Anders mag het wel! Met je Learners mag al autorijden, mits er iemand met een volledig rijbewijs naast je zit. Hoe je kan rijden zonder benen weet ik niet, maar 'This is Africa' dus ik ben niet eens verbaasd.

Je raakt betrokken bij een ongeluk, wat moet je doen:

A: Stoppen en eventuele gewonden helpen

B: Weigeren je naam te geven

C: Wat alcohol drinken tegen de shock

Verkeersbord dat er een kade is: Wat betekent dit bord:

A: Dat er een kade is

B: Good fishing spot ahead!

C: Dat er een sloot is.

Verkeersbord met een snelheidscamera met daaronder 'for 60 km': Wat betekent dit bord:

A: De dichstbijzijnde fotograaf is 6o km hier vandaan

B: Als je harder dan 60 rijdt, dan kun je geflitst worden

C: Over 60 km moet je lachen, want dan wordt er een foto van je gemaakt

Verkeersbord 'verboden voor voetgangers': Wat betekent dit bord:

A: Alle voetgangers moeten stoppen met lopen

B: Verboden te wandelen, mag alleen joggen

C: Geen toegang voor voetgangers

Verkeersbord 'glad wegdek': Wat betekent dit bord:

A: Dronken weggebruikers op de weg

B: De weg kan glad zijn

C: De weg kan nat zijn

En de klapper: Als je een bocht wilt maken, welk instrument gebruik je dan:

A: De toeter

B: De handrem

C: Het stuur

Anyways, ik kneep 'm in elk geval behoorlijk, want als dit echt zo simpel is, en ik haal het niet, dan ga ik natuurlijk wel af als een gieter. Dus ik zou het koste wat het kost halen, en alles uit de kast trekken wat ik maar kon doen. Zodoende ging ik vanmorgen naar mijn theorieexamen. Het zou om 8 uur beginnen, dus ik was er om 7 uur want je weet maar nooit. Uiteindelijk ging het kantoor om 8:20 pas open en begon ik, samen met 11 anderen om 8:30. Spannend! De examinator begon ons uit te leggen hoe het werkte. In het Zulu... Ik had dus geen flauw idee waar het over ging... Voor mij vatte ze de uitleg van 10 minuten samen in drie zinnen. Ik kon alleen maar hopen dat het allemaal voor zichzelf zou spreken. Gelukkig bleek mijn vrees 'TIA, so anything can go wrong and I can only accept my fate' ongegrond, want 15 minuten later bleek ik met vlag en wimpel geslaagd te zijn. Samen met 3 anderen, de rest was gezakt voor deze ubersimpele test.

Dus, so far so good! Nou kan ik beginnen met de autorijlessen... Volgende keer daarover meer.

Groetjes Geert

Terug in St Lucia

Hoi allemaal,

Iedereen zal wel nieuwsgierig zijn wat we de afgelopen week hebben uitgevoerd...

Toch zijn we er in Nederland achter gekomen dat sommige lezers de berichten op de site te lang vinden om bij te houden wat er zo allemaal gebeurt. Voor deze lezers introduceren we daarom vanaf nu: de samenvatting. Deze is kort en krachtig en bevat alleen het belangrijkste nieuws zodat je zonder veel moeite kunt bijhouden hoe het met ons gaat.

De samenvatting: We zijn goed aangekomen in St Lucia. Geert is druk bezig met het opzetten van zijn eigen tourcompany en werk af en toe als gids. Verder is er nog geen nieuws.

Voor de rest van de lezers volgt hier een gedetailleerder verslag:

Ten eerste zijn we goed aangekomen (met onze 46 kilo bagage (waaronder een 144 delige accuboorset, een bokszak van 1.8m en het bordspel "ik hou van Holland") per persoon plus een berg handbagage (3 camera's, 2 laptops, een microscoop en 2 rugzakken....). De vlucht verliep, op een zeer sjacharijnige stewardess na, prima. We kwamen rond 13:00 aan op Johannesburg. Dit was net te laat om ons nog te wagen aan de autorit richting St Lucia die toch zo’n 7 uur duurt. Geert had een vriend in Johannesburg waar we wel bij konden overnachten dus spendeerden we de resterende 5 uur in een restaurantje met wachten om Craig. Hij moest om 1800 gasten op het vliegveld afzetten en kon ons dan gelijk ophalen. Craig heeft pas zijn eigen bedrijfje opgezet, Pilanesberg Safaris, en daarom werden we toch wel nieuwsgierig hoe het daar in de Pilanesberg uit zou zien. Dus hebben we meteen geregeld dat we de dag erna met Craig op safari naar de Pilanesberg zouden gaan.

Dat was wel een beetje pittig, want we moesten voor de game drive weer erg vroeg op terwijl we nog moe waren van de reis. Verder is het in Johannesburg ook bepaald niet warm en wordt het er ’s avonds nu meestal iets van -1. Dus dat was even wennen om in de kou je bed uit te moeten. Maar goed, het was natuurlijk voor iets leuks! Dus wij op weg naar de Pilanesberg. Het was mooi zonnig weer. De omgeving was heel mooi maar we kwamen niet heel veel dieren tegen. We zagen verschillende antilopensoorten, zoals hartebeest, kudu, steenbok en impala en we zagen 4 verschillende olifanten (allemaal mannetjes). De Pilanesberg zelf is best een speciaal gebied, het bestaat uit een enorme, oude vulkaan krater. De Pilanesberg is een van de grootste van dit soort vulkaancomplexen in de wereld. In de jaren 70 was het gebied in gebruik door boeren. Toen is er besloten dat het een nationaal park moest worden en toen heeft er een enorm project plaatsgevonden om het gebied te omheinen en allerhande soorten dieren weer te herintroduceren.

Na een mooie dag Pilanesberg gingen we de volgende dag weer op weg naar St Lucia. Omdat Geert nog wat moest regelen in Johannesburg en weer eens wat mis was gegaan met de reservering van de auto (ja, we waren weer in Afrika) konden we pas 12:30 vertrekken. Helaas hadden we 2 uur extra vertraging door wegwerkzaamheden en kwamen we daardoor pas 21:30 in St Lucia aan. We logeren nu bij twee vrienden in St Lucia die een eigen huis hebben. We hebben een eigen slaapkamer en douche, dus het is best relaxed. In St Lucia is de winter gelukkig niet zo koud en is het overdag meestal lekker weer.

Geert werkt nu ook af en toe als gids voor Peter (die zijn eigen bedrijf heeft) en kan zo wat geld verdienen in de tussentijd. Hij heeft zijn eerste tour er alweer opzitten. En verder is Geert druk bezig met zijn eigen tourcompany op te zetten. Ik werk de komende week even in een lunchroom in St Lucia om een beetje geld te verdienen.

Dat was het nieuws tot dusver.

Groetjes,

Freya en Geert

Waterleguaan

Landschap Pilanesberg

Tsessebe

Luipaard en X-trail

Het was weer tijd voor een nieuw berichtje, en vandaag gaan we het over een luipaard en een X-trail hebben.

Op een zekere dag zag ik een vervet monkey angstig roepen en met doodsverachting naar een aantal bosjes staren.

Ik richtte mijn camera op die bosjes, en zag in de schaduw een gele vacht met donkere stippen/rozetten sluipen… Dat kon maar 1 ding zijn: Een luipaard!

Of vergistten de vervet monkey en ik ons?

Nee, het bleek geen luipaard te zijn, maar 1 van mijn TBRC studenten! 

De vervet monkey was echter niet overtuigt en bleef een hoop kabaal maken. En dat was maar goed ook, want dat was juist de bedoeling! Als onderdeel van de cursus die ik had opgezet moesten de studenten een eigen onderzoek opzetten. En nou had ik ooit gezien dat men onderzoek deed naar vervet monkeys en het feit dat ze specifieke waarschuwingsgeluiden maken voor verschillende roofdieren.  Ook in dat onderzoek gaven ze de aapjes de schrik van hun leven door de indruk te wekken dat er een luipaard aankwam, of ze trokken een levensgrote slang door het gras onder de bomen waar de aapjes in zaten.

   Toen ik dat vertelde tegen mijn studenten was het hek van de dam, zij zouden ook een dergelijk onderzoek doen. Zodoende kwamen ze met een onderzoeksvraag, schreven daar een onderzoeksvoorstel omheen, en de daaropvolgende 10 dagen gingen ze op aapjesjacht met een nep-python van bijna 2 meter, een kleine neppe Green Mamba slang, en zelf dus verkleed als luipaard. Geloof me, we hebben wat afgelachen. Zij ook, en ze hebben een geweldige cursus afgerond.

 

Groter nieuws is echter het volgende: We hebben onze bakkie (auto) verkocht, en hebben een nieuwe aangeschaft! SODEJU!!! Inderdaad, dat zou ik ook zeggen. Hoe? Waarom? Had je niet 8 maanden terug een splinternieuwe aangeschaft?

Ja dat klopt, en het was een geweldig autootje. Met de nadruk op -tje... Want met het vooruitzicht dat Freya mogelijk in Mozambique aan de slag gaat, was er de noodzaak om over een 4x4 auto na te denken. Niet al te hard en te serieus, want het was vooralsnog toekomstmuziek, maar toen ik plots de volgende optie aangeboden kreeg van een vriend van een vriend van me, ging het allemaal ineens heel snel. Een geweldige bak voor een hele goede prijs... Dames en heren, zie hier onze nieuwe aanwinst: De Nissan X-trail 2.5 4x4 automaat! In Freya’s kleur...

En ja, mijn vader is jaloers... En terecht.

 

Goed, ik heb 110.000 rand betaald voor mijn bakkie toentertijd, en de dagwaarde vandaag de dag was 93.000, en ik heb er ‘maar’ 86.000 voor teruggekregen van de autodealer die m kocht. Logisch, als je een splinternieuwe auto de showroom uitrijdt kun je er al 15% afhalen. Bovendien, die autodealer kan ‘m niet voor veel meer verkopen dan de dagwaarde, dus het is ook logisch dat hij niet de volle mep betaalt. Was het dan niet gewoon verstandig om ‘m gewoon niet te verkopen als ik er in 8 maanden tijd 110-86=24.000 rand op ‘verlies’? Nee, want de dagwaarde van de X-trail is 129.000 rand, en ik heb ‘m voor een vriendenprijsje van 80.000 gekregen. Met andere woorden, als ik ‘m nu in de prak zou rijden, dan betaalt mijn verzekering me 129.000 uit en ‘verdien’ ik 49.000. Met nog andere woorden, ik heb mijn bakkie ingeruild voor een X-trail + 6000 rand, en heb nu ineens: een veiligere auto (groter, zwaarder, sterker en met airbags), een makkelijkere auto (automaat ipv manual, elektrische ramen, centrale vergrendeling, 6-cd wisselaar + mp3 speler), een luxere auto ( 4 stoelen ipv 2, allen met buffelleer bekleed en alle 4 volledig verstelbaar, minikoelkastjes in het dashboard voor flesjes frisdrank(!), en een geweldig zonnedak dat helemaal open kan zodat we op onze stoelen kunnen staan en uit het dak kunnen kijken), en een auto die overal kan komen (4 wheel drive).  Wat ik erop verlies: Ipv 1 op 15 rijdt de X-trail 1 op 10.5.  En hij is 2^e hands en 5 jaar ouder dan de bakkie. Hoe dan ook, zowel Freya als ik zijn helemaal verguld met onze nieuwe aanwinst.

Tot slot voor de dierenliefhebber nog een tweetal foto’s van een babykameleon in de boom voor ons huisje. Mijn flits maakte ‘m wakker helaas, maar het leverde wel een tweetal mooie foto’s op.

By the way: We zijn zondag de 19^e april weer aangekomen in Nederland voor onze ‘vakantie’. 

Groetjes Geert

Dierenfotos voor de liefhebbers

Voor de liefhebbers een serie fotos van het dierenleven hier wat ik de afgelopen weken tegengekomen ben. 

Sleeping foam-nest frog

Female Banded-legged golden orb web spider with a few males

Juvenile great white egret

Elephant

Fighting zebra stallions

Flying fish eagle

Gaboon viper

Hyaena running off with buffalo head

Some sort of fly-type-of-beast

Baby croc amongst his siblings

Staring baboon

Elephant again --> I can't get enough of them

Cicada

Bush Telegraaf maandag 23 maart 2009

Bij deze weer wat nieuwtjes uit Afrika:

Bye bye love, bye bye happiness...

In het weekend van 14/15 maart bracht Geert, beter bekend als Bushranger Nick, zijn lieftallige vrouw naar Mozambique, waar zij zou verblijven tot halverwege april. Dit vanwege haar Zuid-Afrikaanse visum dat die week verliep en er geen zicht was op een tijdelijke verlenging. Een en ander werd uiteraard gecombineerd met een heerlijk weekendje zon-zee-strand met een lading vrijwilligers en wat vrienden van Geert en Freya. Temperatuur zo rond de 28 a 32 graden. Van tijdelijke bewolking geen sprake. Zeetemperatuur 24 graden. De vrijwilligers deden een dolphin swim tour, en kwamen twee walvishaaien tegen van 8 meter lengte, en kregen de mogelijkheid om met hen te snorkellen. Geert en Freya brachten veel tijd samen door en zijn heerlijk bijgebruind. Hierboven een foto van het gelukkige paar.

Exciting start of the TBRC...

Op dinsdag 17 maart ging de eerste Tropical Biological Research Course (TBRC) van start. Geert haalde twee studenten uit Zimbabwe op als eerste deelnemers van deze cursus. De volgende ochtend werd hij omgedoopt tot Lecturer Nick (zie foto hieronder) en geniet sindsdien van het lesgeven. De maandlange cursus bestaat uit een serie colleges met aansluitende excursies en veld oefeningen. De colleges worden gegeven in een auditorium bij het lokale krokodillen centrum, en zodoende worden de pauzes doorgebracht bij de vele krokodillen enclosures. Gedurende de 2e twee weken van de cursus moeten de studenten een eigen onderzoek opzetten en uitvoeren, waarna ze de resultaten daarvan dienen te presenteren in een onderzoeksartikel en een PowerPoint presentatie. Geert gaat in die twee weken op het strand liggen, een beetje bij bruinen na het vele kantoorwerk en daar af en toe wat vragen beantwoorden of het onderzoeksvoorstel van de studenten beoordelen. Zie voor meer informatie www.africanimpact.com/volunteers/tbrc en vergeet dan vooral niet de pdf brochure te downloaden.

Eindelijk walvis/dolfijnen onderzoek?

Vrijdag 20 maart had Freya veelbelovend nieuws voor haar lievegeertbeestje. Na zich de dagen ervoor kapot verveeld te hebben in een rieten hut zonder ramen, en alle tijd van de wereld om op het strand te liggen, wat te zwemmen, wandelen of surfen, kwam er ineens een voorstel uit de lucht vallen. Een van de locale dolphin tour operators in Mozambique welke Freya kende, vroeg haar of ze niet met hem een onderzoek wilde opzetten naar walvissen en dolfijnen! Hij had al een eigen boot, was van plan er nog 1 aan te schaffen, en zocht naar een enthusiaste onderzoeker met ervaring. Momenteel is Freya dus een en ander aan het uitwerken, en is overeengekomen dat ze de komende weken met hem wat plannen gaat maken en mee zal gaan op een aantal dolfijnen tochten. Dit om de man in kwestie beter te leren kennen, en een idee te krijgen hoe het is om met hem samen te werken. Meer nieuws volgt hopelijk spoedig. 

Free Crocy na 20 jaar gevangenschap...

Afgelopen week werd Geert met zijn studenten en een aantal vrijwilligers uitgenodigd door het lokale krokodillencentrum om een drietal volwassen krokodillen in vrijheid te stellen. Het centrum raakte een beetje overbevolkt, en had besloten 3 breeding males met pensioen te sturen. De 3 krokodillen zouden gemeten en ge-tagged worden, er zouden bloed- en huidmonsters genomen worden, waarna ze in een auto geladen zouden worden om in het wild vrijgelaten te worden. Zie hieronder voor een foto reportage.

Preparing to catch them

Carrying 400 kg to freedom...

Keeping him down while they remove the tape from around his mouth...

While we fear for our lives, the volunteers take photos...

Angry croc attacks the very people that set him free...

Discussing our survival...

A great moment: After 20 years in captivity, this crocodile walks away to explore his new home...

Einde

van deze editie van de Bush Telegraaf. Tot slot nog een foto die Geert twee weken terug maakte voor de liefhebbers.

Groetjes Geert